Goed gewend

Inmiddels zijn we goed gewend aan ons nieuwe huis en omgeving. Omdat het een huurwoning is overwegen we alle uitgaven die betrekking hebben op het huis uitgebreid want het is nu eenmaal anders dan wanneer je een eigen woning hebt.

We hadden een offerte voor een toldo (zo'n zonnescherm wat je open en dicht kunt doen) laten maken maar de laagste prijs was 700 euro.  Net ietsjes te duur dus deze week hebben we ons terras overdekt met rieten/wilgentenen matten.  Het zwembad is lekker schoon, de tuin ziet er redelijk goed uit met minimale extra aanplanting, het hek aan de straatzijde is inmiddels bedekt met riet voor iets meer privacy, steeds meer een eigen touch!

Een grote verandering is dat ze aan de overkant twee huizen aan het bouwen zijn. De toekomstige eigenaren zijn Russen - zegt men - en die staan over het algemeen niet bekend om hun goede smaak.
De bouw wordt heel professioneel aangepakt met veel beton en een grote werkploeg. Dat betekent dat er vanaf 8 uur 's morgens praktisch onafgebroken gewerkt wordt aan de overkant met al het lawaai vandien, om het nog niet te hebben over al het zand en stof dat onze kant opwaait. Aan de andere kant is het wel vermakelijk als je boven op kantoor zit om al die bedrijvigheid gade te slaan, los nog van een enkel coca-cola light momentje aan de overkant :)

We hebben daardoor een stukje privacy moeten inleveren en nog belangrijker, het weidse uitzicht op zee.

Nogmaals leve lang de huurwoning in dit geval, zou het op termijn te erg worden dan kijken we gewoon verder.

Ondertussen gaat het dagelijkse leven zijn gangetje, sociale contacten afgewisseld met regelmatig werken en de gewone dingen van een huishouden. Daarom was het een extra leuke onderbreking om samen met 6 vriendinnen die allemaal in Spanje wonen een city-trip naar Cadiz te doen.

We hadden gekozen om met de openbare bus naar Cadiz te reizen en we moesten al om 06:10u opstappen in Torre del Mar. Na wat stops en een pauze van een half uur in Algeciras (vreselijk lelijke stad) kwamen we rond 13u aan in Cadiz. We hadden een hotel in de oude binnenstad en stonden te popelen om te stad te verkennen. Wat een aangename verrasing!

Cadiz is een geweldige stad, prachtige gebouwen en momumenten, heel schoon, goed onderhouden en fijn licht om te fotograferen. 's Avonds hebben we lekkere tapas gegeten in een leuke bar.

Op de Mercado Central: salud!

Ik was vreselijk vroeg wakker de eerste ochtend en om Bernadette - mijn slapie - niet te storen ging ik met haastig bij elkaar geraapte kleding en zonder make-up (unicum!) op zoek naar mijn eerste kopje koffie van de dag. Op de Plaza San Juan de Dios vond ik gelukkig een barretje dat al open was en stond ik tussen zo'n 20 spaanse mannen te genieten van mijn eerste koffie die dag.

Plaza de San Juan de Dios bij het krieken van de dag

Om half 10 was het tijd voor ontbijt en hebben we ons in eerste instantie verbaasd en daarna vreselijk gelachen om de kok allá 'Fawlty Towers'.  De arme man - jaja je moest zelf de keuken inlopen om je bestelling door te geven - moest alle individuele orders uitvoeren die hij natuurlijk niet opschreef en buiten dat was hij verantwoordelijk om het ontbijtbuffet constant bij te vullen.

De consternatie was groot toen een Duitse meneer het nodig vond om zijn zakken te vullen met 'gratis' Nespresso cups zodat de rest van het hotel geen koffie meer kon nemen....

Wat grappig is met zoveel dames is dat er altijd wel een winkel is die aantrekkelijk genoeg is om naar binnen te gaan. Veel winkeliers hebben peentjes gezweet als we met zijn 7-en stonden te geinen.

Charmant dat prijskaartje :)

Rond de middag begonnen we met onze stadswandeling die we uit de reisgids 'Hoe en Wat Andalusië' hadden gehaald van Anton en Sylvia, was heel leuk! Via deze link kun je de reisgids bestellen

De kathedraal

Plaza de Flores

Koepel van de kathedraal

Mercado Central

Cadiz, vroegere een belangrijke havenstad in de handel met in het bijzonder Amerika

Prachtige gebouwen

De tijd vloog om - mede door de vele terrasjes - en 's avonds hebben we lekker gegeten bij een Italiaan. 

Ook ochtend 2 was ik erg vroeg wakker en ging ik wederom naar 'mijn' barretje.

Tot onze opluchting was de kok bij het ontbijt vervangen en kregen we wel allemaal onze beloofde eitjes en toebehoren.

Nog even winkelen, rondkijken, laatste terrasje en daarna terug naar het busstation.  Deze bus was van een andere maatschappij en ging een stuk sneller. Minder stops en de tolweg in plaats van de normale snelweg.

Ik was best moe toen we aankwamen maar zeer voldaan, bedankt friendinnetjes!

De week erna was heel druk met allerlei afspraken maar inmiddels is alles weer onder controle :) (op de strijk na).  Dus konden we buiten aan de slag en zijn we gistermiddag voor het eerst een paar uurtjes op het strand geweest. Ik lijk nu net een gestreepte zebra want zoals ieder jaar moet ik toch 1x verbranden.

Vandaag is Kaat ook nog naar de trimster geweest - Dorus al een paar weken geleden - dus met zijn allen zeggen we : kom maar op met de zomer!

p.s.: vergeet ik toch bijna mijn eerste selfie!

Verhuizen

De verhuizing is gelukkig achter de rug. Zei ik vooraf altijd dat ik verhuizen eigenlijk heel leuk vind, nou, ik weet niet of dat nog zo is.  Het is allemaal heel soepel verlopen dankzij de hulp van vrienden en de mannetjes die we via Antonio hadden ingehuurd.  Het viel me deze keer zwaarder omdat we ten eerste vooraf midden in de verbouwing van onze oude huis zaten, dat is me enorm tegengevallen. Dat stof, het lawaai en het door je huis geloop van bouwvakkers, ruim 10 dagen geen warm water in de badkamer in combinatie met alles regelen voor de verhuizing, inpakken en tussendoor ook nog veel werken viel me vies tegen.  Mijn kantoor werd tijdelijk de keuken want het oude kantoor werd verbouwd tot 3e slaapkamer en in de schuur is een en-suite badkamer geinstalleerd. Het eindresultaat is erg mooi.

Kantoor in de keuken

Ingenieus spaans contragewicht

Beetje stof enzo....

Extra ongemak werd opgeleverd omdat ze eindelijk had besloten de doorgangsweg naar Alcaucín deels te verharden met beton op een aantal kritieke punten.  Weken zijn ze ermee bezig geweest zodat we iedere keer via Canillas de Aceituno moesten omrijden. Daar zaten we al 7 jaar op te wachten...

niet zo handig..

Inmiddels zitten een paar weken in dit huis en we beginnen te wennen aan ons nieuwe leven.
Het huis is soms erg onpraktisch met de vele verdiepingen, een vloer die ik minimaal 2x per dag moet stofzuigen en het ontelbare aantal ramen die nog steeds niet allemaal gewassen zijn :)

Zijaanzicht van ons nieuwe stekje

Voor de honden is het een enorme omschakeling door het verkeer op de urbanisatieweg. Ze waren gewend dat er maximaal 2 auto's per dag in de campo voorbijreden, dat is hier wel anders. Ondanks de 40km zone wordt er veel harder gereden en we houden iedere keer ons hart vast als ze rondrennen op straat.
Altijd met ze aan de riem lopen is geen optie omdat ze dat niet gewend zijn, dus ze mogen 2 keer per dag zelfstandig er op uit. Aan de andere kant van het huis ligt een heel groot gebied braak en dat is afgesloten voor verkeer. We proberen ze te stimuleren om zoveel mogelijk aan die kant te gaan ronddolen.

Inmiddels is het huis wel grotendeels op orde, we moeten nog wat lampen, rolgordijnen en andere zaken aanschaffen, een opbergmeubel voor 1 van de badkamers en de keuken is nog niet naar mijn zin ingericht. Buiten in onze relatief kleine tuin moeten er meer planten komen voor privacy en gaan we een doek plaatsen op het hekwerk aan de straatzijde. Ook moet er een toldo of doek komen om het terras te overdekken.

Maar wat geniet ik van deze plek! Het uitzicht op zee is geweldig en het feit dat je binnen 5 minuten bij de supermarkt EN onze favoriete strandtent in Torre del Mar (4,5 km) bent is super. De omliggende plaatsen Almayate bajo en met name Benajarafe (4 kilometer ongeveer) hebben ook een redelijke infrastructuur en nog veel chiringuito's om te ontdekken.  Men zegt dat er in de zomer hier beneden op het strand een zomerbar wordt opgebouwd, dat zou heel leuk zijn.

Uitzicht vanaf ons kantoor op de bovenverdieping

Inmiddels hebben we een nieuwe auto aangeschaft en de 'campo coche ingeruild.

Tuuttuut

Genoeg werk voor de komende tijd, zowel zakelijk als privé. Maar er blijft vast en zeker genoeg tijd over om te genieten van alles wat onze nieuwe omgeving ons te bieden heeft!

Qué bonita!

Uitzicht richting Montes de Malaga (en Fuengirola??)

Nieuw hoofdstuk

In augustus hebben we ons huis verkocht aan leuke Belgische mensen. Een voorwaarde van de verkoop was dat we ons zwembad moesten laten legaliseren. We hebben tijdens de bouw bewust gekozen om geen 2.000 euro te betalen voor een vergunning voor een waterdeposito. Op basis van een nieuwe wet en het feit dat we konden aantonen via luchtfoto's van het kadaster dat het zwembad er al langer lag dan 5 jaar konden we met hulp van een architect een technisch plan indienen, dat werd formeel beschreven bij de notaris en vervolgens geregistreerd bij het Registro de Propiedad.
Uiteraard duurde de hele procedure langer dan verwacht, maar een aantal weken geleden is dit gelukkig afgerond.  Inmiddels begeleid ik onze buren ook met deze procedure want zoals bijna ieder zwembad hier is dat ook illegaal.

Aangezien ik geen 100% zekerheid vooraf kon krijgen of de hele procedure zou slagen konden we ook niet actief op zoek gaan naar een andere woning. We hebben er voor gekozen om dichter bij de kust te gaan wonen en om te huren.
We zullen ons huis wel gaan missen!

Toen we een paar weken geleden dan eindelijk aan de slag konden, viel het aanbod van huurhuizen heel erg tegen. Uiteraard hebben wij ook een behoorlijk wensenlijstje maar toch, wat een ellende kom je tegen op het internet :)

Fish-eye foto's zijn ook zooooooo leuk....

Leuk he zo'n zwembad, zouden die mensen blijven komen zwemmen?

Om een heel lang verhaal kort te maken hebben we toch een huis gevonden en gaan we binnen een paar weken verhuizen naar Almayate bajo. Dat ligt 5 minuten van Torre del Mar en het huis ligt op slechts 80 meter van het strand!
Het huis is helemaal nieuw en er wordt nog een nieuwe keuken en airco geinstalleerd.  Uiteraard is het kleine perceeltje helemaal omheind want we zullen goed moeten gaan opletten met de honden want we zitten naast de doorgaande weg van de urbanisatie richting de kustweg.

Behalve dat een verhuizing veel werk met zich meebrengt is het zakelijk gezien ook enorm druk geweest de afgelopen maanden.  Mijn hoofd tolt momenteel en na jaren heb ik weer een 'things-to-do'-lijstje moeten maken, het valt niet mee haha.

Enfin, ik heb enorm zin in dit nieuwe hoofdstuk en ga jullie uiteraard op de hoogte houden van alle nieuwe ervaringen!

Ons nieuwe uitzicht!

Juni 2013

Ook in juni staat de agenda vol met zowel zakelijke maar privé ook zeer leuke activiteiten. De tuin is na het natte voorjaar echt ontploft maar het ontbreekt me aan tijd en motivatie om er veel tijd aan te besteden, dat moet maar wachten tot het najaar.
De stokrozen hebben zichzelf uitgezaaid en overal in de tuin en op de heuvel bloeien ze prachtig.

Half juni is de laatste fotoworkshop voor de zomer in Malaga. De opdrachten waren best moeilijk deze keer en ik was minder tevreden over mijn foto's dan de andere keren. Er is natuurlijk ook zoveel te zien in deze prachtige stad dat het moeilijk is om keuzes te maken. Een deel van de opdracht was ook om mensen te fotograferen en dat vind ik lastig, ook gezien de privacy van mensen die je soms ongevraagd op de foto zet!  Na de wandeling door de stad was het tijd voor een lunch bij Pimpi's en daarna de bespreking van de foto's.

Mercado Central Malaga

als je een stukje kaas koopt poseert hij wel

Met de telelens op de Plaza de Merced

Straatartiesten op de Calle Larios

In die week kreeg ik een onverwacht telefoontje uit Nederland van Olga en Metaxas. Of we het leuk vonden als ze die week erna even een paar dagen kwamen logeren?  Tuurlik, gezellig!  Ze waren in het eerste jaar hier geweest en toen hadden we nog geen tuin en kenden we helemaal geen leuke adresjes in de omgeving. 

Op maandag arriveerden ze met hun huurauto rond 1uur 's nachts en is het erg laat geworden. Dinsdag hebben we lekker rustig aan gedaan. 's Avonds was het nog zo fris - we halen bij lange na niet de reguliere temperaturen dit jaar - dat we binnen hebben gezeten.

Op woensdag was de maandelijkse koffieochtend met de Diva's die ik bij BereBere had georganiseerd. Olga en Metaxas hadden zich heerlijk op een bedje geinstalleerd en ik heb gezellig koffiegedronken met de dames.  Paul arriveerde rond lunchtijd en samen hebben we een genoeglijke middag doorgebracht.

foto@Anton Dijkgraaf

Daarna snel naar de supermarkt want Metaxas - die uitstekend kan koken - had beloofd voor mijn verjaardag de dag erna te koken. 

De hele dag kreeg ik ontzettend veel berichtjes, smsjes, telefoontjes etc, iedereen nog bedankt daarvoor.

's Avonds hadden we Anton en Sylvia uitgenodigd om samen te genieten van de kookkunsten van Metaxas. Behalve sardientjes had hij gamba's gemarineerd en een ingewikkeld gerecht met gevulde aubergines gemaakt.

Het was een fantastische avond, ik heb enorm genoten.

Heerlijke 'mama-sardientjes'

Boy oh boy

Perfect!

foto@Anton

Het werd een hele korte nacht want om 4uur moesten Olga en Metaxas opstaan om hun vlucht te halen, volgens mij hebben we net een uurtje geslapen maar het was het waard. Bedankt voor jullie bezoek xx

Als extra kadootje bloeit de Agapanthus voor de eerste keer!

Mei 2013

Aan de voorzijde hadden we enkele jaren geleden plantenbakken gebouwd voor mijn groentetuin. Aangezien we minder tijd hebben en de bakken nogal wat onderhoud vergen besluiten we de bakken te slopen en er weer gewone borders van te maken.  Lekker weer een keertje shoppen bij het tuincentrum!

Ondertussen besluiten we om het onderhoud van het huis van Stephen te beëindigen na bijna 5 jaar. Uiteraard laten we hem niet vlak voor het seizoen in de steek en doen we een laatste keer de change-over als ze zelf een weekje komen en regelen we ondertussen vervanging.  Als afsluiting worden we getrakteerd door Stephen en Janina op een lekker etentje bij Sociedad.
Ik ben erg blij dat deze verplichting vervalt, bovendien zijn er bijzonder weinig boekingen voor de zomer. Ik weet niet hoe het gaat bij andere vakantiehuizen maar dit is toch wel een dieptepunt in al die jaren.

Sommige dagen ren ik van de ene afspraak naar de andere en is er behoorlijk interesse in de huizen die ik te koop heb staan. Wel heb je nu meer 'koopjesjagers', maar geef ze eens ongelijk?  Helaas zijn echt niet alle huizen koopjes...
Ook de afbouw van het huis vergt behoorlijk wat tijd - en soms ergernissen. Het is en blijft lastig om met Spanjaarden samen te werken als je er je Nederlandse normen op loslaat. Ik probeer daartussen in te manouvreren maar het is vaak niet makkelijk.

Midden mei vlieg ik voor 6 dagen naar Nederland. Pap wordt op 15 mei 65 jarig en ik had al eerder besloten hem te verrassen door een onaangekondigd bezoek.  Uiteraard zaten mam, Jan en Toos in het complot.  Mam en Jan kwamen me ophalen in Eindhoven en 's avonds had mam - die na de verhuizing maar 1 straat verwijderd van pap woont - pap en Toos uitgenodigd voor een etentje.
Je had het gezicht moeten zien van pap toen ik de deur opendeed, onbetaalbaar :)

Ik had het nieuwe huis van mam en Jan ook nog niet gezien, alleen op foto's.  Op de verjaardag zelf zijn we met de hele familie uit gaan eten in Stevensweert, leuk om iedereen weer even te zien en bij te kletsen!
Omdat mijn komst een verrassing moest zijn had ik verder ook nog niks concreet afgesproken om te doen die week.  Dat kwam achteraf ook goed uit, Jan werd die week ziek en moest diverse keren naar het ziekenhuis. Omdat mam net een nieuwe knie had en niet kon autorijden, heb ik me verdienstelijk kunnen maken.  Het enige jammere was dat mijn winkeltijd hierdoor behoorlijk kort werd :) maar binnen een uur kun je redelijk wat tassen vol scoren bij de Hema en Kruidvat!

Het weer in Nederland was ook miserabel, alleen op Pinksterzondag was het droog en kon ik een paar fotootjes schieten in de tuin bij pap.

De jarige job!

Inmiddels hebben zowel Paul als ik allebei een Samsung tablet, ook een uitkomst in Nederland, kan je lekker de hele dag Skypen!

Op zondag nog een gezellige borrel met mam en Jan en voor ik het wist zat ik maandag weer in het vliegtuig richting huis.

Mijn PC had kuren voordat ik vertrok en Paul was zo lief geweest mij een nieuwe te kopen en te installeren gedurende mijn afwezigheid. Wel even wennen - nog steeds trouwens - dat Windows 8.

Dorus en Kaatje zijn echte lieverds en met name de laatste tijd luisteren ze uitstekend. Daarom mogen ze regelmatig mee naar Alcaucín en laten we ze zonder riem rondlopen. Niet iedere Spanjaard vind dat een goed idee maar ze gedragen zich echt voorbeeldig.

Eindelijk wordt het eind mei een klein beetje zomer en zijn de chiringuito's in Torre del Mar weer geopend, heerlijk!

Paul en Anton bij BereBere