Vanalles en nog wat

Ons groentenmannetje van de markt brengt wat variatie aan in ons menu, deze keer hebben we Romanesco gegeten, een kruising tussen broccoli en bloemkool. Ik vind de Romanesco er mooier uitzien dan hij smaakt. 

In deze tijd is er veel kool verkrijgbaar maar op zich zijn we daar niet zo dol op. Laatst had ik nog eens een keer groene-kool stamppot gemaakt maar geef mij toch maar spinazie of acelgas voor stamp, veel lekkerder!

Het is wel goed te merken dat veel buitenlanders bij hem kopen, want de laatste tijd heeft hij bijvoorbeeld altijd verse gember, iets wat Spanjaarden volgens mij helemaal niet eten. Maar wij wel :)!

Natuurlijk is er al veel geschreven door mij over Dorus en Kaat. Toch moet ik nog even kwijt dat Dorus de laatste tijd zo lief en gehoorzaam is. Als ik terugdenk aan de twee jaren met Dorus, waar we af en toe de wanhoop nabij waren omdat hij het vertikte om te gehoorzamen, kan me nu nog steeds mijn mond openvallen als ik zeg: 'Dorus, naar binnen!' en dan gaat hij echt naar binnen, bovendien is het natuurlijk een echte lieverd.

Tussen hem en Kaat gaat het ook een stuk beter sinds we de adviezen van een gedragstherapeute hebben opgevolgd en Kaatje de 'leider' is van de roedel, op Karel na natuurlijk....

Dorus vindt het heerlijk om mee te gaan in de auto, maakt hem niet uit waarnaar toe. De ritjes naar het dorp worden zeer op prijs gesteld, zeker als het raampje open kan en hij als een soort 'windhond' uit het raam hangt. Toch eens kijken voor zo'n brilletje.

We hebben een behoorlijk aantal dagen slecht weer gehad met veel wind. Gelukkig veel minder regen dan vorig jaar maar toch heeft het flink geplensd. De conditie van de  weg is dankzij de goede zorgen van Paul  constant gebleven.

Tijdens die 'stille' dagen denk je meer na en overleg je over de 'zaken des levens' en hebben we het besluit genomen om Los Papacados te koop te zetten. Althans, het huis, niet de naam he?!

Sommigen reageerden verbaasd op het nieuws, de meeste mensen zeiden; 'ja we wisten wel dat jullie uiteindelijk weg zouden gaan maar nu al?' Tja, met deze markt realiseren we ons dat het wel eens een tijdje kan duren voordat je je huis verkoopt dus we zijn (waarschijnlijk) nog niet weg hoor.

De meeste gestelde vraag is uiteraard: 'wat gaan jullie nu doen?'

Nou eerlijk gezegd hebben we geen vastomlijnd plan. Eerst proberen om ons fijne huis te verkopen, dan iets huren en daarna zien we wel weer verder.

Maar als je iemand weet voor een sfeervolle villa in finca stijl in een prachtige rustige omgeving, mail ons gerust :)

Zodra je de knop omzet en het besluit neemt, betekent het ten eerste dat je je huis en tuin zeer kritisch gaat bekijken en je realiseert dat er toch nog vele klusjes gedaan moeten worden om eea af te maken of bijvoorbeeld een likje verf te geven. Daar zijn we dan ook snel mee begonnen want er moeten uiteraard ook foto's gemaakt worden als je je huis te koop aanbiedt.

Dus ondanks sommige dagen met flinke wind hebben we de lijst al een stukje korter gemaakt, mede door het feit dat er vorige week al een bezichtiging was. Helaas is dat niks geworden - de schrik sloeg me eerlijk gezegd al even om het hart dat je binnen een week een koper zou hebben hahahahaha - maar we gaan lekker verder met het lijstje!

Op de heuvel hadden we al flink gewerkt en deze week kwam de 'pastor' weer langs en heeft hij zijn kudde laten grazen, komt ons erg goed uit, het gras een stuk korter en meteen gratis mest erop.

Het al bijna gebruikelijke biertje liet hij zich goed smaken.

Jammer dat sommige schapen wel ook wat takken van de olijfboompjes hebben gevreten maar dan hoeven die ook niet meer gesnoeid te worden.

De tuin blijft me verbazen - ja ik moet de tuinblog weer eens bijwerken, ik heb 1000 foto's geloof ik - want alles staat zo vol in bloei, het lijkt wel april/mei. Nog nooit heeft het er zo uitbundig bijgestaan in deze tijd!

Sinds een paar dagen is de wind weg en is de temperatuur 20+ graden, heerlijk!

Gisteravond waren we uitgenodigd voor een benefiet diner (voor paardjes) bij Terra Sana in Malaga. Kennissen van Christel en Luc zijn de eigenaren van dit restaurant en zij steunen allerlei goede doelen, waaronder deze dus.
Bob en Tina waren er ook en nog een stel Engelse mensen die we nog niet kenden, waaronder de vrouw van de zanger van Status Quo.
Het eten was weer heerlijk en gezien het feit dat de zaak stampvol zat hoop ik dat er behoorlijk wat centjes naar de paarden gaan!

Als een soort glitterkoningen stonden we na middernacht buiten. De straat waar we normaal inrijden als we uit de parkeergarage komen was afgesloten dus we hebben weer veel van Malaga by Night gezien.
Onderstaand nog wat andere foto's van Malaga by Night, prachtige stad!