Agosto

Al heel lang stond op mijn verlanglijstje om een keer bij Chez Spice in Los Romanes te gaan eten, een hindu restaurant.  Ik had al gezien dat we daar een mooi uitzicht op ons huis zouden hebben en dat klopt ook! Op de foto zie je links Alcaucín liggen en rechts Canillas de Aceituno.

Ach het eten was wel oké maar ik vond het uitzicht en de sfeer leuker. Wel jammer dat het die avond toch nog heel erg heet was en het achteraf misschien dan niet zo slim is om sterk gekruid te gaan eten, het brak ons aan alle kanten uit! 

Nadat we klaar waren met eten kwamen ze vragen wat we mee naar huis wilden nemen. Een doggy bag? Dat is de eerste keer dat we dat meemaken. We hebben gewoon bijna alles laten inpakken en Dorus en Kaat vonden het heerlijk :)

Toen ik een dorpshuis moest opnemen was ik wat vroeger gegaan om een bakje te doen bij Miguel. Toen ik nog naar Spaans ging waren we iedere week daar wel te vinden, nu gaan we alleen nog naar het dorp om post te halen. Ik ben trouwens erg benieuwd wanneer de nieuwe cursus Spaans zal starten en hoe de nieuwe leraar/lerares zal zijn. 

De voorbereidingen voor de feria waren in volle gang, bestelbussen vol fusten bier werden uitgeladen en het plein werd voorzien van doeken en verlichting.  Uiteindelijk zijn we nergens naartoe gegaan. Ik hoorde dat het ook niet erg druk was op de feria in Canillas de Aceituno dit jaar, hakt de crisis er zo diep in dat dit al niet meer kan voor veel mensen??

Het lijkt wel of we dit jaar slechter tegen de warmte kunnen dan andere jaren, maar de luchtvochtigheid is veel dagen ook een stuk hoger dan normaal, van dat 'Nederlands zweetweer'! Lang leve de airco, ik kan me nog herinneren dat we toen we bezig waren met de bouw dat er werd gezegd dat airco echt niet noodzakelijk is vanwege de soort bouw etc., nou Antonio, ben blij dat ik toen (ook) niet naar je geluisterd heb. Zelfs de honden gaan precies in de blaasrichting van de airco liggen.

Dorus vindt er zoals altijd maar niks aan, dat slome gedoe en niet eens lekker gaan wandelen of stoeien, hij kan je soms zo ongelukkig aankijken - of verbeeld ik me dat? 

De Diva bijeenkomst was deze maand weer in Algarobbo, heerlijk frietjes en frikandel :)

We ruilen ook regelmatig boeken en tijdschriften, heel fijn want ik was echt door mijn leesvoorraad heen.

We hebben de hele zomer plezier gehad van de mooie stokrozen maar nu hangt alles er uitgebloeid en verlept bij, tijd om de zaadjes te verzamelen.  Een aantal planten, waaronder drie grote margrieten lijken mijn rigoreuze snoeipoging niet overleefd te hebben, begin september maar kijken of ze toch nog uitlopen en anders moeten we ze maar vervangen.

Ineens stond Bassie/Sarah weer voor de deur, we hadden haar al lang niet meer gezien. Arm ding, duidelijk pups gehad en erg erg mager. Twee porties brokken met blik gingen er snel in.  Toen het 'baasje' haar weer kwam halen zei hij dat ze de pups 'hadden weggedaan',  maar niet te lang over nadenken...

Ja hoor, twee dagen later staat Jolly voor de deur. Ook broodmager en ook duidelijk pups gehad... Maar ze is altijd zo blij met knuffels en aandacht dat ze eigenlijk te druk is om rustig te eten. Ze gooit wat met de brokken rond - ondanks dat Kaat en Dorus binnen waren - en vindt het veel leuker als je haar gewoon aanhaalt.

We maken een afspraak voor Dorus bij Geraldine want hij krijgt het nu toch echt te warm in zijn dikke overjas.

Kaatje heb ik zelf bijgeknipt wat wonderwel goed gelukt is.
Maar die twee drijven ons de laatste tijd 's nachts echt tot wanhoop. We vermoeden dat er vossen (of andere dieren) ' nachts rond het huis lopen of wellicht gaan drinken in het zwembad, dat werd ook bevestigd door vakantiegasten in het huis boven dat de vossen erg brutaal zijn.
Natuurlijk leidt dat tot een hoop geblaf midden in de nacht, ik heb ook geen idee wat we eraan kunnen doen. We sluiten het hekje al 's avonds, laten het licht op het terras en voor in de tuin aan maar daar lijken de 'vossen' zich echt niks van aan te trekken. Je kunt het de honden natuurlijk niet kwalijk nemen dat ze aanslaan als ze iets horen, maar als je weer een keer wakker wordt midden in de nacht - en vaak val ik daarna niet meer in slaap... - vervloek je ze toch wel eens stiekem!
Maar zo zie je wel nog eens wat interessante Discovery programma's 's nachts :)

Afgelopen week hadden we een bezichtiging voor ons eigen huis dus zijn we druk geweest met vanalles en nog wat. Omdat we in de afgelopen warme maanden alleen het hoogst noodzakelijke hebben gedaan, was dat best weer even nodig en uiteraard moest er in de tuin ook vanalles gebeuren. Het was een leuke bezichtiging en we zijn nog aan het wachten op feedback. We vermoeden dat het niks gaat worden maar je weet maar nooit natuurlijk.

Ook heeft de telefoon niet stil gestaan de afgelopen week en heb ik alweer nieuwe huizen in portfolio. Begin september ga ik stevig adverteren in de hoop klanten te werven voor het najaar, duimen!

Gisteren stond Jolly ineens weer voor de deur, samen met een superschattige puppy!! Ah ik smolt helemaal, wat een lief kereltje. Dorus kwam net terug van de kapper en was daarom al een beetje uit zijn doen, hij vond er niks aan zo'n puppy die tegen hem opsprong en probeerde te zoenen! Later kwam 'baasje junior' Jolly en de pup weer ophalen, gelukkig maar want oh wat een schatje.

 Jolly en Bobby

Dorus met zomer coupe

Whoever said you can't buy hapiness

Never bought a puppy!

Volgende week zal het druk zijn met de twee dagen cursus in Alhaurin en op vrijdag vertrekt Paul naar Nederland voor een paar dagen. De allereerste keer dat ik alleen hier ben, gelukkig dat we twee zo'n goede waakhonden hebben! Ook fijn is dat Dave en Angy net dan in het huis van Stephen zijn voor het derde achtereen volgende jaar.  Het is een heel leuk stel en ze zijn gek op Dorus en Kaat dus zou ik een dagje uit gaan, dan mag ik ze vast daar onderbrengen, komt heel goed uit! 

En na weer een maand...

.........valt er ook veel te vertellen!

Eind mei hebben we heerlijk geluncht in Alhaurin el Grande met Christel, Luc en Chris die er ook was. De feria begon net die dag in Alhaurin en ik had geluk dat er een koets bij het restaurant voorbijkwam om foto's te maken. De deelnemers poseren ook erg graag voor de camera, geen wonder als je er zo prachtig uitziet!

Heerlijke lunch, een echte aanrader als je in Alhaurin bent om naar Casa Carolina te gaan, ook een uitstekende prijs/kwaliteitverhouding.

Inmiddels is het min of meer zomer geworden, de hondjes wagen zich overdag niet in de zon maar liggen in de schaduw op het terras of binnen op het warmst van de dag. Maar toch komen er best nog veel 'koele' dagen.

De tuin is geexplodeerd, mede door de enorme hoeveelheid regen in mei natuurlijk. Helaas ook het onkruid...

Ook het zwembad ziet er begin juni nog niet uit en het water is nog heeeeeeeeeeeeeeeeel koud. Uiteindelijk zwemmen we pas 16 juni de eerste keer, heel laat dit jaar. We hebben voor bij het zwembad nog een parasol aangeschaft met een zware parasolvoet. Andere jaren hadden we zonneschermen ophangen maar door de  wind en de druk die dan wordt uitgeoefend op zo'n doek is 1 ijzeren bevestigingspaal gewoon afgebroken. Bovendien kun je de parasol overal plaatsen waar je wilt zodat we nu eens hier en dan eens daar lekker gaan relaxen op de zonnebedjes, zie je weer eens iets anders :)

Ineens zitten alle pimientas falsas vol met een groot soort lieveheersbeestje. In begin dachten we nog dat ze misschien ons zouden helpen door eventuele luizen op te eten maar in een rap tempo vreten ze alle bladeren van de bomen. Ik was naar Hermanos Jeromo gegaan en uitgelegd wat voor soort kever er op de boom zat en ze hadden me een zakje insecticide meegegeven.  Paul dacht dat het wellicht een idee was om eens hard aan de takken te trekken en te schreeuwen naar de mariquitas.
De volgende ochtend kom ik buiten om te bepalen hoeveel liter mengsel ik moet aanmaken om de bomen te bespuiten en wat denk je? Geen kever meer te zien! Of Paul zijn geschreeuw toch geholpen heeft of dat ze het zakje met vergif hebben gezien???

Makelaar nummer drie kan eindelijk langskomen nu het weer goed is, gelukkig zijn ook deze dames enthousiast over het huis en adviseren ze dezelfde vraagprijs. 2 makelaars ingeschakeld, nu ga ik op zoek naar nummer drie en vier. Het is belangrijk om uit te vinden op welke manier makelaars adverteren en uiteraard ook welke doelgroep ze voor ogen hebben. Als iedereen mikt op dezelfde doelgroep en adverteert in dezelfde krantjes schiet je er denk ik weinig mee op.
Ook zelf krijg ik regelmatig reacties op de woning, maar behalve in september dat er 1 bezichtiging gepland staat gebeurt er nog vrij weinig. Gelukkig dat we geen haast hebben.

Voordat makelaar drie kwam zijn we nog bij Ikea geweest om een paar spulletjes te kopen. Ik vond het kastje in de slaapkamer waar de tv op stond te hoog en ook erg dominerend dus moest er een nieuw tv-kastje komen.  Voordat we bij Ikea binnengingen viel mijn oog op een nieuwe zaak tegenover Ikea waar ze stoffen verkochten, daar heb ik leuk stof gekocht voor een tuinkussen-dat-nog-gemaakt-moet-worden. In tegenstelling tot Nederland waar je bijvoorbeeld op de markt stof kunt kopen, zijn hier de stoffenzaken dun gezaaid.
Uiteindelijk bij Ikea een kastje gekocht voor de tv en eindelijk een heuse echte bureaustoel voor ikke :) Na 4 jaar op een eetkamerstoel achter mijn pc te hebben gezeten is dit wel heel luxe.

Dan kom je thuis van Ikea en dan begint het. Kastje weg uit slaapkamer (het stof daarna ook), kastje in elkaar zetten, kastje schoonmaken, tv erop zetten en concluderen dat het eigenlijk niet uitziet en nu al een beetje doorzakt onder het gewicht van onze B&O tv. Op 'zolder' (dus de hoogste kasten in onze slaapkamer) met de ladder de hele kasten uitgetent want we hadden toch ook nog een voet voor onze tv? Ja hoor, voet onder de tv gezet en voilá, veel mooier. Het oude kastje staat inmiddels op het terras, wat er wel erg leuk uitziet en handig om al die buitenrommeltjes - ken je dat? muggenspul, wierook, borstel voor de honden, aanstekers, wasknijpers, verlengkabels, plancha, BBQ en andere dingen die je eigenlijk niet wilt zien - erin gedaan.

Maar wat doen we nu met dat tv-kastje? Uiteraard kun je bij Ikea ruilen maar een kastje dat 30 euro kost en daar 120 km voor rijden en bovendien de doos al weggegooid hebben? Toch maar niet. Een beetje reorganisatie in ons kantoor en uiteindelijk staat het kastje daar met onze mooie B&O stereo erop die nu veel mooier uitkomt.
Dus een hele dag gesjouwd, verplaatst, stof geveegd, gereorganiseerd etc etc voor een kastje dat we eigenlijk niet nodig hebben :)

3 juni was er een Diva uitje in Malaga gepland. Koffie bij cafe Central en daarna zijn we naar het Carmen Thijssen museum Málaga geweest, de moeite waard. Prachtige spaanse folklore schilderijen en een aantal sculpturen  in een gebouw waar net zoals bij het Van Abbe in Eindhoven de overgang van oud naar nieuw erg mooi gemaakt is.

Toen was het tijd voor een cocktail bij de nieuwe cocktailbar Mi Terrazza bij het Cervantes theater en de dag werd afgesloten met een erg gezellig diner bij Vino Mio! Leuk weer zoveel nieuwe Diva's te leren kennen en een aantal te zien die ik had leren kennen bij mijn eerste Diva bijeenkomst 'aan de andere kant'.

Postre, hmm!

Ook in Málaga had ik op mijn weg naar cafe Central best leuke foto's gemaakt van diverse etalages van winkels maar deze blog wordt veel te lang als ik die ook nog allemaal ga plaatsen, maar vooruit, eentje dan :)

Heel economisch om tijdens de siesta te gaan winkelen in Málaga :)

Begin juni is het op een dag heel raar weer. Als je naar de donkere wolken kijkt is het eigenlijk zelfs een beetje eng te noemen, maarja wel weer mooi fotomateriaal.

Gelukkig is er niks aan de hand, maar Kaat denkt, ik blijf mooi binnen op de bank liggen. Nou denkt ze dat eigenlijk altijd wel :)

Heb je haar weer met dat fototoestel.....

Uiteraard ben ik nog niet bij met alles wat we hebben gedaan maar deze blog wordt toch echt te lang nietwaar? Zo snel mogelijk komt de rest eraan!