We krijgen hier in Las Aguilas water via een deposito dat gevuld wordt door een bron. Antonio beheerde tot nu toe dat depot en rekeningen werden netjes contant aan hem betaald.
Gistermorgen stond er al om 9 uur een politieman voor de deur. Dorus was weer nergens te bekennen dus de agent had geluk!
Paul lag nog lekker in bed dus ik in mijn pyamaatje naar buiten! De aardige politiemeneer begon in lekker rap Spaans vanalles te vertellen en duwde me en passant nog een brief in mijn handen. Toen ik een beetje bij mijn positieven kwam
begreep ik dat het waterdeposito officieel overgedragen werd aan de gemeente Canillas de Aceituno en dat we naar het gemeentehuis moesten binnen 15 dagen om een contract af te sluiten voor het water omdat de toevoer anders werd afgesloten op 2 september. Toen dat duidelijk was moest ik naam, naam van het huis en perceelnummer nog noteren en tekenen dat ik de brief had gelezen.
Omdat in het huis van Bob en Stephen vakantiegasten zijn heb ik de agent nog verteld dat het weinig zin had om daar naar toe te gaan.
Binnen de brief nog eens rustig doorgelezen en toen als aardige buur de brief gescand en naar Stephen en Bob gemaild, ook handig als zij nog water hebben na 2 september....
Daar werd ik later uitvoerig telefonisch voor bedankt, met de vraag of wij het dan even voor Stephen konden regelen want hij is niet hier voor eind september, tja dat zijn soms lastige dingen.
Vanmorgen meteen naar het gemeentehuis en raad eens: ze hadden geen idee waar die brief over ging! De brief was getekend door de 'Alcalde' (burgemeester) maar die was op vakantie tot eind augustus. Echter, in de brief stond dat de overdracht plaatsvond vanuit de gemeente Alcaucin naar gemeente CdA dus moest ik eerst dat contract van Alcaucín maar eens laten zien.
Uitgelegd dat we nooit een contract hebben gehad met Alcaucin maar steeds aan Antonio betaald hadden.
Vervolgens werd Antonio gebeld en die wist te melden dat we dan het serienummer van de watermeter moesten vermelden.
Dat had ik natuurlijk niet bij me, zou wel handig zijn geweest om dat in de brief te vermelden!
Ana toen lastig gevallen op kantoor, omdat zij de rekeningen van het water altijd maakte dacht ik dat zij de nummers wel had, maar haar computer was kapot dus werd Paul opgebeld om het serienummer te noteren en door te bellen.
Weer terug naar het gemeentehuis, stond het daar hélemaal vol. Na bijna een uur wachten was ik aan de beurt, besloot de meneer aan de balie koffie te gaan drinken in de plaatselijke kroeg (vrij normaal hoor dat ze dat doen) maar waarschijnlijk door mijn inmiddels dodelijke blik vroeg hij met grote tegenzin of hij me kon helpen.
Toen bleek dat ik het serienummer van de watermeter had werd er één of ander aanvraagformuliertje uit een bakje gehaald (en dat formuliertje kende ik nog goed in het kader van de 'herbebossing', arghhhhhhhhhhh) en dan moest ik dat maar invullen. Maar hij moest echt koffie gaan drinken dus werd een collega erbij gehaald die ook niet wist waar hij over ging en weg was ie.....
Het formulier ingevuld, een blanco formulier voor Stephen gevraagd en nu maar hopen dat we nog water hebben na 2 september :-)
In huis zijn we binnen bezig met de vloer te vernissen, ik vind het erg mooi aan het worden.
Dat betekent wel dat we al hinkelend door het huis moeten springen want je kunt natuurlijk niet de hele vloer in één keer doen en er ook nog wonen met de beestjes.
Dorus en Karel begrijpen het hinkelen-concept niet echt, vandaar dat er hier en daar leuke pootafdrukken op tegels zijn verschenen :-))))! Het plan was om vanmiddag hiermee verder te gaan, er moeten nog veel tegels gedaan worden!
Maar toen ik in Canillas was kreeg Paul telefoon van Christel (hondenopvang in Alhaurin) dat we morgen 4 puppies op kunnen gaan halen die tijdelijk bij ons een plekje krijgen totdat ze geadopteerd worden.
We moesten snel even bespreken hoe we dit gaan organiseren want er moet een tijdelijk hok komen op het terras waar de pups kunnen slapen, binnen met 5 honden lijkt me niet zo'n slimme optie en het is 's nachts nog een lekker temperatuurtje dus dat moet kunnen.
Vervolgens Antonio gebeld en gevraagd of we wat materialen mogen lenen om dat hok te bouwen. Dat was allemaal 'vale'!, maar morgen staat ook nog een snelle change-over op het programma in het huis van Stephen ('s morgens gasten eruit, 's middags nieuwe gasten) dus Paul ging alvast het zwembad schoonmaken en vragen hoe laat de huidige gasten zouden vertrekken.
Ondertussen belt een monteur van Iberbanda (de Spaanse KPN) die verteld dat hij iets moet doen, maar hij wist niet waar het was dus of ik hem kon ophalen in Alcaucín. Dat braaf gedaan en toen hij hier was vertelde hij dat we via Colmenar een signaal gaan ontvangen dat beter zou zijn dan het huidige signaal dus daar zeggen we geen nee tegen.
Met een laddertje en het geleende materiaal van Paul (!) ging hij het dak op, na een tijdje kwam hij met het nieuwe zendertje weer van het dak af. De zendmast die iets verderop op een berg staat stoorde het signaal dus het werkte allemaal niet.
Ter afscheid beloofde hij wel dat binnen 1-2 maanden het internet toch sneller gaat worden, dat zou mooi zijn.
Maar je vraagt je wel af of ze het allemaal niet vantevoren kunnen bedenken dat die mast wel eens voor storing zou kunnen zorgen, je kunt echt niet om die mast heenkijken.............
Ach ja, Spanje blijft Spanje, meestal leuk, soms wat minder!
Maar als lezers zich wel eens afvragen wat we hier de hele dag doen........ :-)))
Spaanse Dorus, morgen heeft hij in één keer héél veel vriendjes!
Karel geniet van zijn laatste 'rustige' avond
