Heel voorzichtig zeg ik: wordt het nu een beetje zomer?

Helaas hield de regen maar niet op na de Semana Santa. Ondanks dat er wellicht best wel een paar droge dagen zijn geweest, heeft het voor mijn gevoel aan 1 stuk door geregend tot afgelopen vrijdag ofzo. Depressief werd ik ervan, zachtjes uitgedrukt. Mei is 1 van de fijnste maanden hier, met normaal gezien fijn weer overdag alleen 's avonds vaak nog iets te fris om lang buiten te blijven zitten. Maar dit............. iedereen die hier al langer woont zegt dit nog nooit meegemaakt te hebben maar dat is zo'n zin die we al kennen vanaf dat we hier wonen!

Gelukkig stonden er - ondanks de regen - toch hele leuke dingen op ons programma!

Op een maandag waren we naar de generale repetitie van het echte Nederlandse Smartlappen koor gaan kijken om ze mentaal te steunen bij RiJo in Algarobbo. Het eerste echte optreden zou plaatsvinden op Koninginnedag.
Alle beroemde smartlappen werden ook door de mensen op het terras luidkeels meegezongen, heel gezellig en soms erg vals haha. Hoe het komt weet ik eigenlijk niet, maar ik ken echt al die teksten vanbuiten :) Ondanks herhaalde verzoeken, nee dat kunnen we echt niet doen, we zingen zooooooooo vals!

Trouwe fan Pilo

We hadden de honden meegenomen en zoals gewoonlijk waren ze weer uitzinnig van alle drukte en sensatie om ze heen. Toen we op een gegeven moment hun riem afdeden gingen ze doodleuk bij 'vreemde' mensen aan tafel zitten om eens lekker te bedelen voor een frietje en ander lekkers.

Aangezien Pilo moest wachten op zijn baasjes had ik hem ook mee uitgenomen naar het strand zonder die honden van ons. Hij was dolenthousiast en maakte er een spelletje van om keihard naar me toe te rennen en me dan op het laatste moment te ontwijken. Toen hij op een gegeven moment echt de benen nam raakte ik  een beetje in paniek en rende op mijn hakken achter hem aan, bang dat hij naar de weg zou rennen. Gelukkig kent Pilo Algarobbo inmiddels zo goed dat hij linea directa terugrende naar RiJo en ik daar even later ook heftig hijgend aankwam :)

Uiteraard!

30 april was het op de berg waardeloos weer, heel mistig en regenachtig. Dus in winterkleding mét laarzen richting Algarobbo gereden waar behalve het optreden van het Smartlappenkoor ook een vrijmarkt was georganiseerd. Tot onze grote verbazing was het prachtig weer aan de kust, het zonnetje scheen heerlijk en gelukkig had ik nog een t-shirt aangetrokken onder mijn wollen trui.  Behalve het ontzettend gezellige optreden van onze fantastische smartlappers traden er twee mensen van Slagerij van Kampen op samen met een aantal andere artiesten op trommels, geweldig. Deze keer had ik mijn camera thuisgelaten, deze foto is van Inge!

Uiteraard genoten van lekkere hollandse vette happen en daarna met een stel naar de chinees in Algarobbo!

Wat een heerlijke Koninginnedag, zo leuk is hij in jaren niet geweest.

5 mei hebben we behalve Bevrijdingsdag ook het 1-jarig jubileum van het huwelijk van Paul en Margot gevierd in Arenas, ook een hele leuke avond met zelfs een stukje van de orginele bruidstaart - uiteraard ingevroren tot die tijd!

Een paar dagen daarna gingen we bij Chris en Tineke samen met Paul en Margot een spelletjesmiddag houden. Laat het net toevallig onze 7e trouwdag zijn en dat zij dat natuurlijk wisten :)

Dus erg werd gespeeld op de accordeon, we kregen allebei een feestelijke hoed op, er werd gezongen en natuurlijk een glaasje cava, superleuk amigos!

In geen jaren hadden we Monopoly gespeeld maar het was heel gezellig, zeker omdat ik gewonnen heb :) Ondertussen kregen we een heerlijk diner van Chris, wat een verwennerij allemaal. Jammer dat ik nog steeds last had van een buikgriep - die de dagen erna zijn hoogtepunt bereikte - maar daarom was het allemaal niet minder lekker!

Makelaar nummer drie zou die week langskomen om het huis te bekijken en foto's te maken maar gezien het slechte weer hebben we die afspraak maar uitgesteld.

Tineke had vroeger samen met Chris een bedrijf dat babykleding onder het merk Tinus P. ontwierp en ook hier kregen ze de kriebels om aan de slag te gaan. Samen met een plaatselijke breifabriek heeft ze hele mooie ecologische kleding ontworpen. Ik was vereerd dat ze me vroeg om foto's te maken van de collectie. Het was in eerste instantie nog niet heel eenvoudig want we wilden graag buitenopname's maken in olijfbomen o.i.d. maar dat lukte niet vanwege het slechte weer. Uiteindelijk besloten om de opnames binnen te maken op een oude houten deur wat ook mooi paste bij het thema (wintercollectie) en uiteraard de natuurlijke materialen. Hier een voorproefje van een aantal opnames die goed gelukt zijn - alhoewel er nog enorm veel te leren valt, dat merk je pas echt bij een 'concrete' opdracht. Voordat ik bijvoorbeeld mijn camera goed heb ingesteld kan ik rustig een uur verder zijn............Maar ik vond het super om te doen! Succes Tinus P.

Via Margot kreeg ik het adres van een goede Nederlandse fotograaf die in Amsterdam zijn studio heeft maar ook in Arenas een huis heeft en dat af en toe gebruikt als locatie voor fotoshoots. Ik had hem een mailtje gestuurd en kreeg onmiddelijk een reactie terug. Op korte termijn is er geen fotoshoot gepland maar hij heeft ons wel uitgenodigd om toch een keertje langs te komen en dan zal ik vast veel advies krijgen, aardig he?!

Vorige week was de maandelijkse Diva bijeenkomst en zoals altijd was het gezellig beppen in Algarobbo! Ook kwamen er wat trieste dingen aan bod maar ook die horen bij het leven hier als je mensen beter leert kennen, helaas is hier ook niet altijd alles zonneschijn voor iedereen maar komen er ook wel heel vervelende dingen op je pad. Voor degenen waar het om gaat, sterkte, we denken allemaal aan jullie!

Vorig jaar hadden we maandelijks een borrel in Torrox Costa voor de liefhebbers op zondagmiddag maar door een wisseling van eigenaren is daar een eind aan gekomen. Paul en Chris hebben dit iniatief weer opgepakt en afgelopen zondag was er weer een borrel. Als locatie was gekozen voor Bahia de Tanit in Torre del Mar, wat een leuke tent en waarom zijn we daar nooit eerder geweest? Vaak is het toch zo dat je een vaste plek hebt waar je naartoe gaat, maar dit is zeer zeker een heel goed alternatief voor La Sirena.

Zaterdag moesten we toch nog boodschappen gaan doen en zijn we al even een kijkje gaan nemen. Behalve een drankje besloten we te blijven lunchen en dat was verrassend aangenaam.

We hadden niet echt een idee van de opkomst voor zondag maar dat viel niet tegen. Het weer werkte eindelijk eens mee zodat het een zeer ontspannen zondagmiddag werd!

Van Marlies had ik een enorme stapel Casa y Campo's gekregen, een luxe tijdschrift hoe huizen in de campo ingericht zijn en uiteraard ook de tuinen. Nogmaals bedankt Marlies, we hebben gistermiddag al heel veel inspiratie opgedaan. Zo heerlijk, zonnetje, lekkere temperatuur, glaasje rosé erbij en elkaar leuke ideetjes laten zien uit de tijdschriften. Lijkt toch op zomer nietwaar??

Genomen met de telelens en dan helemaal inzoomen op advies van Herman, niet slecht!

31 maart

Maart was qua weer een erg koude, natte en zeer winderige maand! Het slechte weer dat we vorig jaar in februari hadden kwam nu in maart.

Tot twee keer toe waren de omliggende bergtoppen bedekt met sneeuw.

Daarom hebben we de afspraak met makelaar nummer 2 tot 2 keer toe verzet, de weg was zo slecht en foto's met het zonnetje zijn altijd aantrekkelijker.

Midden maart was het weer tijd voor de Diva bijeenkomst. Twee Diva's hadden voorgesteld om naar Bar Italia te gaan in Torre del Mar. Wat een leuke suggestie! Klein tentje, mini-terras eigenlijk ook maar het eten was heerlijk. De eigenaren doen ook heel erg hun best en binnen is het erg orgineel (voor Spaanse begrippen dan he) ingericht!

De mini-hapjes tiramisu, pizza en bruchetta werden bijzonder op prijs gesteld.

Dat is het leuke dat iedereen met suggesties komt voor de locatie. Bar Italia is typisch zo'n zaakje waar ik zelf niet zo snel naar binnen zou zijn gegaan maar waar we nu toch zeker met zijn tweetjes een keertje gaan eten.

De komende maand gaan we met de Diva's voor het eerst 'gastvrouw in eigen stad' organiseren. Marian en Margot die in Arenas wonen zullen ons kennis laten maken met alle leuke plekjes in Arenas, lijkt me heel leuk.
Zo krijgen we hopelijk nog veel te zien in onze regio dit jaar. Wellicht dat Inge en ik Canillas de Aceituno willen laten zien maar dan moeten we toch eerst eens gaan kijken wat echt de moeite waard is om te bekijken. Als je er zelf 'woont' zie je vaak dingen ook niet meer die wel de moeite waard zijn!

Toen ik na de Diva's naar de auto liep met Renate dacht ik even dat we te paard terug moesten :), gelukkig hadden ze alleen maar goed op de auto gepast.

Kaatje was de laatste tijd een beetje raar aan het doen met het eten 's morgens. Naast de bak liggen en niks willen eten. Onze veelvraat?? 

Maar twee weken terug lag ze te jammeren en te huilen op de bank. Ze kon er duidelijk niet vanaf en toen we haar probeerden op te tilden gilde ze van de pijn. Na wat geduw en trekken kwam ze er dan toch vanaf, met lopen zag je eigenlijk niks aan haar maar ze kon duidelijk niet meer springen.
Omdat we toch nog voor haar inenting moesten gaan zijn we de dag erna met haar naar Mario gegaan. Toen we haar in de auto wilden tillen om naar Puente te rijden sprong ze er zelf in.....euh?

Mario heeft haar grondig nagekeken maar kon niet echt iets vinden. Uiteraard kreeg ik weer stevig op mijn kop dat ze veel en veel te zwaar is en dat eventuele klachten daar ook mee samen konden hangen.
Toen we haar op de weegschaal kregen bleek dat ze ook 25 kilo weegt, dat had ik niet gedacht! Dorus is iets groter, perfect op gewicht en weegt 22 kilo. Dieet dus!
Ze kreeg een pijnstillende injectie en we hebben het dieet besproken. Mario had het op een gegeven moment zelfs over 100 gram brokken per dag maar dat vind ik echt te weinig.
Ze krijgt normaal 260 gram per dag en dat hebben we inmiddels teruggeschroefd naar 175 gram per dag - en geen extraatjes meer! - en het lijkt erop dat ze al iets is afgevallen.  De meegekregen pijn medicatie heb ik haar niet meer hoeven te geven want toen we terug waren sprong en rende ze alweer als een gek rond.

Het probleem van 's morgens bij de bak eten liggen is nu dus ook opgelost want ik denk dat ze echt wel honger heeft.... ze zou ongeveer 1 kilo per 15 dagen kunnen afvallen en ze moet naar 20 kilo toe. Even volhouden nog Kaatje!

Het is ook de tijd om wat groentes te planten, de bakken zijn zo zielig leeg. Bij Las Palmas vanalles en nog wat ingeslagen, dit jaar ook eens broccoli proberen en pepinos. De pepinos (kleine komkommers) heb ik achter gezet want die planten gaan kruipen over de grond en nemen veel plaats in.

Nadat we ze een paar weken niet had gezien stonden Sarah en Jolly ineens weer voor de deur. Dolle pret met zijn 4-en, daarna had ik een aantal groentenplantjes minder in de bakken staan.......

Het regende die avond maar ze weigerden om weg te gaan en stonden heel zielig bij de achterdeur. Maar hoe zielig ik het ook vind, als ik begin met ze binnen te laten dan is het einde zoek. De dag daarna hebben we ze daarom maar zelf teruggebracht.

Sarah was deze week er weer, zonder Jolly dit keer, zo te zien had ze vastgebonden gelegen maar had ze een touw kapot getrokken. Die avond kwam de eigenaar haar weer halen. Als je haar dan ziet als ze hem ziet aankomen en hoe ze dan naar mij rent........ tja

De nieuwe afspraak met makelaar 2 was inmiddels gemaakt en we wilden persé nog een aantal klusjes afkrijgen voor die tijd. Druk schoongemaakt (bestrating), gevoegd, geschilderd, gemetseld, gestuct, onkruid weggehaald etc etc.

En toen was het FEEST want het aller aller aller laatste stuk is nu dus gestuct, hoera, daar moet op gedronken worden!

Wat een keurige oprit he?!

De makelaar was er dinsdag en net toen ze kwamen aanrijden brak het zonnetje door. Ze waren erg enthousiast over het huis, de tuin en de omgeving en tot onze grote opluchting kwamen ze op precies dezelfde waarde uit als wat wij zelf wilden vragen, in tegenstelling tot de makelaar uit Torre del Mar.

We zijn nu nog aan het kijken welke derde makelaar we eventueel nog laten evalueren.

Vandaag is het echt heerlijk weer, zo'n 27 graden en ik heb straks lekker buiten een beetje siësta gehouden met Karel. De komende dagen blijft het lekker warm en daarna weer een paar graden koeler. Niet zo erg, want ondanks dat de things-to-do-lijst een stuk korter is, zijn we er nog niet helemaal.

Maar eerst morgen naar Torremolinos om Paul zijn paspoort op te halen en uiteraard onze favoriete bouwmarkt te bezoeken voor (hopelijk) wat laatste spulletjes.

In Nederland zou het dit weekend ook lekker weer worden, geniet ervan allemaal!

Maart heeft iets in zijn staart?

Mopperdemopper.............
Ik weet het, ben eigenlijk altijd wel opgewekt en positief in mijn weblog. Dat heeft enerzijds er mee te maken dat we een lekker leventje met ons 2-en en onze beestenboel hier hebben, anderzijds vind ik het ook niet nodig om de lezers van deze weblog te vervelen met een hoop gezeur terwijl er eigenlijk niks te klagen valt.

Maar soms, zeker als maart zijn staart roert - ja ik weet wel hoe het moet :) - kan ik me ook niet onttrekken aan wat negatieve gedachten.

Laten we bij het begin beginnen, we wilden graag de mening hebben van een aantal makelaars of we met onze vraagprijs enigszins in de buurt komen van de 'marktwaarde'. Stapten we in Puente Don Manuel bij een Engelse 'dame' binnen, die was niet eens geïnteresseerd om het huis in de verkoop te nemen. Nou ja, we vonden haar - en niet om wat ze zei maar gewoon haar persoonlijkheid - ook bijzonder onsympathiek dus dat was allemaal niet zo erg. Makelaar in Torre del Mar bezocht en die kwam een aantal dagen later kijken. Hij was erg enthousiast over het huis, iets minder over de weg, en hij kwam al redelijk in de buurt.
Makelaar 2 zou morgen komen kijken maar omdat het zo enorm plenst heb ik vanmorgen de afspraak verzet naar volgende week.

Want daar komt punt 2; zoals ik al vaker beschreven heb zorgt Paul ervoor dat onze weg berijdbaar blijft. Lagen we vorige week even siësta te houden, hoor ik een 'grote machine' voorbijkomen. Verdomd als dat geen bulldozer is zeg ik tegen Paul. Hij als een haas uit bed en jawel hoor, Antonio in zijn 4x4 voorop en een bulldozer erachter aan! Snel aankleden en Paul met de honden de voertuigen achterna.

Blijkt Antonio het plan te hebben om een muur te bouwen - kom ik nog op terug - bij zijn huis en de conditie van de weg was zodanig dat de cement-trucks niet omhoog konden volgens hem.  Dus eindelijk die instorting wat weggehaald, op zich positief natuurlijk, maar ook weer een hoop kanaaltjes van Paul dichtgegooid.

Waarom? Antonio wil een muur bouwen bij een huis van hem dat te koop staat omdat ik had aangegeven dat mijn klanten allemaal als feedback geven dat het huis van Bob er te dichtbij staat. Dat verhelp je niet met een muur maar zorgt wel voor wat meer privacy. Bovendien zouden de restjes beton gebruikt worden om wat goten naast en over de weg te voorzien van beton.
Dus uiteindelijk was het hele weg-schrapen mijn schuld :)
Paul zijn bezwaar dat als het zou gaan regenen werd weggewuifd met ; ach het is maart, het gaat niet meer regenen hoor!

Stipje in het midden is Antonio die een rotsblok verwijderd

Yeah right, sinds gisteren is het weer losgebarsten en de weersvoorspelling zegt niet veel goeds over de komende twee weken.
Alleen, wisten we dat gisteren overdag nog niet en heb ik 8 uurtjes hard doorgewerkt om de muur achter het huis bij te stuccen, te schilderen en de bestrating zodanig schoon te maken dat ik vandaag zou kunnen invoegen.... Inmiddels ligt dus de verf vermengd met regenwater en een deel van de stuc op de bestrating, mopperdemopper........

Dorus en Kaatje zijn steeds de tel kwijt mbt de schaapjes

Was er nog iets? Ohja, de spaanse bureaucratie!
Vorige week kregen we een rekening van de gemeente voor het waterverbruik. Op zich niks raars natuurlijk, maar we betalen al twee jaar de jaarrekeningen aan de provincie voor het water. Aangezien de rekening maandag al betaald moest worden gingen we even naar het gemeentehuis om te vragen welke rekening nu betaald moest worden. Francis aan de balie kon ons niet helpen dus werden we naar boven gestuurd om Pilar om opheldering te vragen. Pilar was nergens te bekennen dus ondertussen konden we genieten van het feit dat een vrouw uit het dorp ruzie had met een andere vrouw over hoe bloedworst gemaakt moest worden, een zaak die zo ernstig genomen werd dat de vrouw uiteindelijk op audiëntie mocht bij de burgemeester himself om verhaal te halen............
Blijft raar dat een burgemeester die veroordeeld is en een aantal jaren geen publieke functie meer mag uitoefenen nog steeds als burgemeester fungeert omdat er nu eenmaal geen andere burgemeester is en de verkiezingen pas in mei zijn??? Ook de corrupte burgemeester van Alcaucín heeft zich trouwens weer verkiesbaar gesteld.

Paul kreeg helemaal de ziekte van dat wachten maar uiteindelijk kwam Pilar dan toch achter haar bureau zitten. Wat blijkt, omdat de gemeente ons postbusnummer niet heeft kunnen ze ons geen rekening sturen voor het water en dragen ze de incasso over aan de provincie. De provincie stuurt vervolgens een rekening naar ons niet bestaande adres en die wordt dan betaald.....euh.... en hoe komt het dan dat we deze rekening nu wel hebben? Tja, dat was een lastige vraag dus hebben we ons postbusnummer doorgegeven en vanaf nu mogen we dus rechtstreeks aan de gemeente betalen. Volgende maand nog regelen dat het automatisch afgeschreven kan worden - dat kon nu niet omdat de vervaldatum vandaag is! - en dan zijn we daar ook weer vanaf (na 2,5 uur of zo....)

Vervolgens nog 5 kleine olijfboompjes gekocht in Puente en wat zakken cement en capa blanca. Hebben we voor een zak capa blanca (om te stuccen) meer dan 11 euro betaald bij de bouwmarkt, lokaal kost zo'n zak dus maar 3,50. Bovendien gaat het stuccen een stuk makkelijker, hadden we dat maar eerder ontdekt.
Die capa blanca is dus gisteren op de muur gesmeerd met het nu bekende resultaat....

Afgelopen vrijdag waren we naar Torremolinos gereden omdat Paul zijn paspoort vernieuwd moest worden. In de stromende regen - ja alweer - door Torremolinos gerend met onze mini-paraplu om de juiste fotograaf te vinden en vervolgens naar de ambassade. Op zich lekker om weer iets in het Nederlands te regelen, jammer dat de dame van de ambassade helemaal geen humor heeft. Tegenwoordig moeten er ook vingerafdrukken genomen worden voor een paspoort trouwens.

Ondertussen zat ik me te vervelen maar gelukkig was er op de weg voor de ambassade gezorgd voor wat vermaak, hoeveel mannen heb je nodig om wat zand van de weg te scheppen op een rotonde waar iedereen moet afbuigen?

Daarna zijn we doorgereden naar Christel en Luc in Alhaurin. Chris uit Belgie was er ook en ze was net jarig die dag, nog een keer proficiat Chris!

Christel (L) en Chris (R)

Lekker paëlla gegeten voor de lunch en daarna bijgepraat over de organisatie en andere zaken.
1 van de pupjes was erg ziek, waarschijnlijk in shock, en erg koud dus Paul heeft hem nog een tijdje geprobeerd warm te wrijven. Helaas heeft het niet mogen baten en is het pupje diezelfde avond overleden.

Er was weer een ontzettend lief hondje, Lady. Ze hadden haar gevonden met gezwollen melkklieren maar haar pupjes waren nergens te bekennen. Christel had diverse pupjes die eigenlijk met de fles gevoed moesten worden en die hebben ze bij Lady gelegd en gelukkig accepteerde ze dit! Het was ook een hele opluchting voor haar natuurlijk om haar melk kwijt te raken. Ontroerend!

Achja, als ik dit weer allemaal zie terwijl ik zit te schrijven denk ik, wat valt er nu te zeuren?
Ik beloof om niet meer - al te vaak - te mopperen :)

Regen, zon, sneeuw

Karel, dat is een HOUTmand

Na de regen met de feestdagen hebben we 10 dagen prachtig weer gehad, echt even lente! Lekker in je t-shirt buiten werken, wel opletten want zodra de zon onder is, is het ook meteen berekoud - althans dat vinden wij. Inmiddels zijn wij na bijna 4 jaar ook aan de warmte gewend. Keek je in het begin raar op als je spanjaarden met een dikke winterjas en sjaal zag lopen als het bijvoorbeeld nog 10 graden is, nou, nu (althans ik!) doe ik dat ook!

De herder en de kudde

Nu het weer een beetje groen begint te worden en er hier en daar gras en onkruid de hoogte inschiet, zagen we de herder (zie flesje Leffe) weer met zijn kudde. Dit is trouwens de eerste foto die ik met de telelens heb genomen, er is nog zoveel te experimenteren met de 'gewone' lens dat ik de telelens nog maar even laat liggen.

Uiteraard hadden we al wat 'bouwverkeer' voorbij horen razen en na een wandelingetje met de honden werd ons vermoeden bevestigd: Adolfo is aan het verbouwen. Tot onze stomme verbazing is hij aan het bouwen wat wij niet mochten van de gemeente; een megahoge toegangspoort met een dakje erboven en de muur ernaast ook flink verhoogd. Is dit nu handjeklap, het verschil extranjeros/spanjaarden, gewoon niks zeggen of pure willekeur? Of toch de locatie omdat 1 van de motivaties van de gemeente was om onze aanvraag af te wijzen is dat alles heel erg zichtbaar is van de doorgangsweg tussen Alcaucín en Canillas de Aceituno? Heel even met het idee gespeeld om de foto's eens door te mailen maar ja wat schiet je ermee op he? Onze aanvraag is en blijft afgewezen.... 

verschil spanjaard/buitenlander??

Ik kwam Adolfo tegen op de weg, hij gaf aan graag weer eens te willen praten over de weg.

Diepe diepe zucht (van mij althans), ik ben dat gedoe over de weg meer dan zat. Paul wil eigenlijk niet meedoen - althans niet op de bestaande voorwaarden - maar iedereen begint weer te pushen. Allicht, als je je huis wilt verhuren heb je ook andere belangen.

Vorige week waren we in Malaga met Christel, Luc en Chris die een weekje over was uit België. We hebben geborreld bij Pimpi en daarna heerlijk geluncht bij een nieuw restaurant, Terra Sana (heerlijke gerechten op basis van biologische producten en niet overdreven duur maar erg orgineel), een aanrader als je in Malaga bent!

Luc had een afspraak met een Nederlandse advocate en we hebben informatief zitten te praten over allerlei issues. Over erfrecht bestaan er veel discussies, iedereen zegt wat anders maar er wordt vaak gezegd dat je testament e.d. uit Nederland hier niet geldig is, maar gelukkig beweerde Wilma het tegendeel.

Ook de zogenaamde illegaliteit van veel huizen in deze omgeving kwam ter sprake maar het blijft nog een beetje vaag, de verwachting is dat er misschien een grote legalisatie-slag gaat komen, vamos a ver.

Misschien gaan we de advocate inschakelen om de status van onze weg na te gaan want er is nog steeds veel twijfel of het een privé-weg is of een weg met een publieke functie omdat die toegang geeft tot het nationale park en het water-deposito dat inmiddels in handen van de gemeente is.

Nieuwtje waar we wel heel erg blij mee zijn: de weg van beneden (vanaf de meubelfabriek voor de ingewijden) in Alcaucín is helemaal geasfalteerd tot aan de masten boven op de heuvel, daar is de grens tussen Alcaucín en Canillas de Aceituno, wat een luxe zeg, weer 1,2 km minder hobbelen en scheuren over het asfalt!

Hopelijk neemt CdA (nog 2 km te gaan) een voorbeeld aan de buurgemeente maar ik ben er bang voor....

Vervelend was wel dat ze net gingen asfalteren toen ik woensdagochtend de Diva's ging ophalen in Alcaucín en La Viñuela en ik een pokke-eind over een campo weg moest hobbelen die uiteindelijk uitkwam in Puente Don Manuel. Dat was op zich nog niet erg geweest, maar onze buurman reed voor me en een slak is er snel bij, jeetje mina, die man stopt voor ieder kuiltje.

Enfin, toen ik bijna in Alcaucín was - veel te laat natuurlijk - kreeg ik een telefoontje dat de locatie waar de Diva's gehouden zou worden niet beschikbaar was, een uurtje vooraf........pfffffffffff

Gelukkig was het hele bel- en mail netwerk van de Diva's inmiddels in gang gezet en werd besloten de bijeenkomst bij RiJo (naast de Spar, handig!) in Algarobbo te houden. Het was een gezellige bijeenkomst en de eigenaren verwenden ons met allerlei gratis hapjes. Bovendien is hun koffie (met een neutje) een aanrader!

Allerlei voorstellen werden gedaan om wat wijzigingen aan te brengen en het viel in goede aarde, wordt vervolgd.

Diva's bij RiJo in Algarobbo

De dagen dat het fijn weer was hebben we - met name Paul - flink op de heuvel gewerkt om op het 1e niveau het dode onkruid te verwijderen en de overgebleven distels te vermoorden.  Het wordt wel steeds mooier met gras en 'onkruid-dat-mag' maar het blijft een flinke klus.

mét onkruid

bijna zonder hierbas malas!

Zondag hadden we visite van een stel die een huis in Competa hebben maar nog in Nederland wonen en het was erg interessant om allerlei spanjeverhalen uit te wisselen, zij hadden toch heel wat meegemaakt sinds de aankoop van hun huis, we kennen allemaal verhalen maar het blijft verbazingwekkend. 

Bovendien bleek Ton hovenier te zijn geweest dus heel goede tips gekregen voor de tuin. Ik laat de planten te groot worden waardoor ze uit vorm raken, rigoureuzer snoeien wordt het motto.

We werden verwend met een HEMA rookworst die we lekker hebben opgepeuzeld met stamppot deze week en 2 zakken drop, hmmmmm!

Die zondag was het prachtig weer en hebben we heerlijk buiten zitten te genieten. Nogmaals bedankt!

Sinds 2 dagen is het een stuk frisser, vanochtend vond ik het wel erg koud toen ik opstond. 2 uurtjes later..........jawel hoor, weer sneeuw! Omdat het bijna 5 graden was verdween de sneeuw onmiddellijk, behalve op de hoge bergtoppen.

Jaar nummer 3 sneeuw!

23 januari...

La Maroma in de achtertuin

Mede door de temperatuur-wisselingen blijf ik maar snipverkouden, iedere keer als ik denk dat het weer gaat, ga je ergens naartoe en is het de dag erna weer terug. Geen ramp maar toch vervelend nu al 2 weken aan het snotteren. Ooit zal het wel over gaan :)

Snel mesten zodra het droog is

Het zwembad is voor een kwart vol geregend

Heerlijk met deze kou!