ff schilderen

Gisteren hadden we een afspraak met Antonio om even naar de kast van de slaapkamer te kijken, omdat er nu wel een kast staat, maar we daar graag nog een stukje boven op gebouwd willen hebben. Ook hebben we vrijwel zeker besloten om het zwembad toch compleet door Antonio te laten bouwen, dus hebben we het uitgezet op de grond. Het wordt 8*5 (binnenmaat) met een romeinse trap en afgewerkt met mooie witte randtegels. Antonio maakt een soort kelder ernaast voor de pomp en het filter. Het oorspronkelijke plan was dat de pomp in de schuur zou komen, maar we waren bang dat je het lawaai van de pomp binnen zou kunnen horen, en aangezien het ‘keldertje’ in de prijs is inbegrepen waren we snel klaar met beslissen.


Maar tijdens de onderhandelingen met Antonio over het zwembad had ik mijn zorgen uitgesproken over het feit dat de hypotheek bij Hypotienda nog steeds niet rond was. Dus had Antonio besloten om samen met ons naar de bank in Canillas te gaan en te kijken wat de mogelijkheden bij Unicaja zijn. Zo gezegd, zo gedaan en Caroline op het laatste moment ook nog even meegesleurd. De bankdirecteur was vreselijk onsympathiek, en heeft ons gedurende het half uur durende gesprek ongeveer 3 seconden aangekeken. Nou ja, iemand die je geld geeft hoeft niet verplicht sympathiek te zijn, maar ik vond het geen prettig gesprek. Natuurlijk moest er eerst een schatting worden gemaakt, en dan konden we wellicht 60% van de geschatte waarde krijgen, mits we aan konden tonen dat we ook in staat waren het terug te betalen. Allemaal niet echt onredelijk, maar ik vond het maar niks.
Het enige wat me onrust baarde, was dat ik – ja soms is het toch handig als je iets van het rappe Spaans verstaat – dacht te begrijpen dat het schilderen van het huis een voorwaarde was om hypotheek te krijgen.
Dus toen we na stonden te praten op straat, vroeg ik dit aan Caroline, maar ik bleek het enigzins verkeerd begrepen te hebben maar de andere aap kwam wel snel uit de mouw.
Het huis moest dus wel buiten geschilderd te zijn voor de final de Obra. Deze heb je nodig zodat de gemeente je aansluit op water en electriciteit (er zijn nog meer dingen voor nodig maar daar gaan we wel aan voldoen). We waren weer eens stomverbaasd, want hadden ze ons dat niet kunnen zeggen toen we het contract afsloten waarin duidelijk staat dat wij het binnen- en buitenschilderwerk zouden doen???
Blijkbaar niet dus.
Konden we dan stroom krijgen via Antonio zodat we dan na aankomst in februari konden schilderen en dan de final de Obra te krijgen en vervolgens electriciteit? Moeilijk, moeilijk.


We gingen ff een kop koffie drinken om weer eens bij te komen van de zoveelste verrassing, en na het eerste slokje bedachten we dat we dan maar meteen moesten gaan schilderen! Weer naar Caroline gelopen, gevraagd of Antonio het goed vond dat we al gingen beginnen met schilderen en dat was oke.
Dus in vliegende vaart naar de plaatselijke ‘hubo/mini-gamma/decorette/blokker’ en daar 12 emmers verf gehaald.
Die moesten uit een soort garage gehaald worden, maar gelukkig waren er ineens 4 mensen in die garage die bereidwillig de emmers verf voor ons op straat aan het zetten waren. Het halve dorp liep uit, want we stonden wel met 10 mensen op de stoep die allemaal vroegen wat we gingen schilderen, ze leken het nog leuk te vinden ook.
Die 12 emmers pasten niet echt in de auto, dus de eigenaresse bood aan om ze ’s avonds om 6 uur even langs te brengen. Ik probeerde uit te leggen waar het was, maar niemand scheen het te begrijpen. Totdat ik vertelde dat het 1 van de huizen van Antonio was, het nueva casa, en toen wist iedereen waar ik het over had. De man van de eigenaresse had blijkbaar het gat van het zwembad van Helmut en Renate gegraven.


Dus hup met 6 emmers verf, kwasten, emmertjes etc naar boven gereden, en onderweg kregen we een telefoontje van Hypotienda dat het vrijwel zeker is dat de hypotheek geregeld is, joepie! Nog ff wat papierwerk opsturen, en dan kunnen ze een taxateur sturen.
Boven aangekomen het blijde nieuws aan Janko en Herman verteld, die net lekker aan het zonnebaden waren. Nadat zij van de verbazing bekomen waren, zijn we met zijn allen snel aan de slag gegaan.


Om een uur of 6 hadden we 80% geschilderd, dus het schiet enorm op. Helaas moeten we het wel 2x doen dus ook zometeen weer aan de slag.
Sevilla moet dus wachten tot een andere keer, sorry Herman en Janko :-) maar super bedankt voor jullie hulp!

Eerste blog vanuit Spanje

Toen we donderdagavond rond 8 uur eindelijk in Las Aguilas aankwamen, Herman en Janko nog niet helemaal bekomen van de autorit ernaartoe, hebben we met het licht van de koplampen van de huurauto eindelijk ons casa kunnen bewonderen. En dat viel niet tegen voor zover we dat konden beoordelen, omdat we sommige ruimtes slechts met licht van een aansteker konden bekijken.

Daarna naar Casa Bedrock. Ik schrok van de staat van Bedrock, blijkbaar was er een lekkage onstaan waardoor 1 van de douches niet meer gebruikt kan worden, en er een enorme vochtplek is ontstaan in de aangrenzende slaapkamer. Overal ligt pleister op de grond. Bovendien kun je ook wel zien dat het huis regelmatig verhuurd en minimaal onderhouden wordt. Ik zei tegen Paul dat je wel kunt zien dat het huis ‘een vrouw’ mist, alhoewel de moderne man het misschien niet helemaal met me eens zal zijn :-).


Toen naar Canillas gereden (Herman en Janko waren het er niet mee eens dat de weg daarnaartoe een stuk beter is....) en een hapje gegeten bij restaurant Solidad. Het is echt naseizoen, want in het relatief grote restaurant op de bovenverdieping was slechts 1 tafel bezet. Na het eten nog een aperitiefje van het huis na. Betekent dit dat de eigenaar ons echt herkende? De nieuwe wet in Spanje schrijft voor dat in restaurants niet meer gerookt mag worden, maar aangezien we uiteindelijk daar als enige zaten, bracht de eigenaar ook nog een asbak. Ik denk dat ik hem aan mijn favorieten toevoeg!


Na een heerlijke nachtrust schrok ik wakker en dacht dat het al 9:45 was. Even haasten want om half 11 hadden we een afspraak met Antonio en Caroline. Het bleek een uur vroeger te zijn, dus al mijn gehaast was tevergeefs, zeker omdat Antonio rond 11 uur aankwam en Caroline nog een kwartier later.
Dat gaf ons wel de tijd om het huis vantevoren te bekijken. De keuken annex woonkamer en onze slaapkamer is echt geweldig! De gastenkamer is en blijft natuurlijk klein, en ook de studeerkamer van Paul is niet echt groot maar toch wel leuk.

Maar de grootste tegenvaller was de badkamer (wat ik dus ook al op foto’s gezien had). De kolosale betonnen kast was (hoezo niche?)vreselijk, en het door Antonio zelf geselecteerde sierrandje in de douche is een belediging voor het woord burgerlijk. Bovendien leek de badkamer op de tekening relatief ruim, maar het is nu echt een vreselijk hok geworden.
Paul gaf aan dat er volgens hem een fout was gemaakt en het toilet veel groter was dan op de tekening. Antonio ontkende dat in alle toonaarden, maar na wat meetwerk moest hij Paul toch gelijk geven dat het toilet 20 centimer groter, en de badkamer dus 20 cm kleiner is.
Dus snel besloten dat de betonnen kast gesloopt werd, en het tegelrandje vervangen.

Nog wat andere details besproken zoals de diverse luchtafvoerkanalen, afstapjes en meer van die dingen. Uiteindelijk kwam het verhaal weer op het zwembad, want Antonio heeft de grond ervan eigenlijk nodig om het huis rondom op te hogen. We vertelden dat we het Waterair systeem overwegen, maar hij kende natuurlijk weer een rampverhaal van iemand die dat systeem ook had. Nu bood hij nogmaals aan om het zwembad voor ons te bouwen (9*5 met romeinse trap), alles inclusief voor 20.000 euro. Maar dan moesten we wel meteen beslissen... mooi niet dus. Nadat ik mijn ongenoegen in deels hakkelig spaans en deels Nederlands bereidwillig door Caroline weer vertaald in het Spaans had geuit over het feit dat de gemeente zo heeft zitten te blunderen met onze eigendomsregistratie en door hun fout de procedure nog minimaal 2 maanden gaat duren, heb ik toch bereikt dat de offerte blijft staan en Antonio hoogstpersoonlijk zijn vriendje de burgemeester zal opzoeken om te kijken of dit niet wat sneller kan gaan!

We hebben nu afgesproken dat we ongeveer 1 februari nog een keer zullen gaan, dat Antonio dan alle werkzaamheden + laatste aanpassingen klaar zal hebben. Alles wat dan nog moet gebeuren kan dan tussen 1 februari en 25 februari, en als we dan aankomen overhandigen we de cheque, en krijgen we de sleutel van Casa Los Papacados.


Vrijdagmiddag zijn we naar Torre del Mar gegaan, en hebben daar heerlijk geluncht op de boulevard. Het was ongeveer 22 graden en het zonnetje scheen heerlijk.
Zaterdag hebben we nog even de sanitairzaak bezocht (met geen resultaat, niemand wist blijkbaar iets over een fonteintje) en vervolgens de tegelzaak waar we een nieuw tegelrandje hebben uitgezocht. Dat wil ik overigens toch weer annuleren, dus nog een bezoekje is onvermijdelijk.... Daarna naar Nerja gereden, waar we weer geluncht hebben en toevallig was er ook nog een bruiloft dus ons even vergaapt aan de mooie jurken van de lieftallige Spaanse dames.
Vervolgens weer naar het winkelcentrum in Velez waar we wat boodschappen hebben gedaan, en Herman en ik hebben gisteravond bijna een kilo gamba’s naar binnen gewerkt (6 euro per kilo!!!).


Toen we zondag opstonden scheen de zon uitbundig, en nu nog steeds in de namiddag. Herman en Janko, beiden ingesmeerd met faktor 20 lagen lekker in de zon, en Paul en ik hebben het stuk grond nog even bekeken, de olijfbomen geprobeerd te tellen die ze geplant hebben (er zijn dus alleen maar olijfbomen, mijn e-mail met de diverse boomsoorten is blijkbaar weer niet gelezen!), en nog wat maten opgenomen. Op een gegeven moment kwamen Helmut en Renate aangelopen, en daar nog ff gezellig mee gekletst.


En nu ben ik dus deze blog aan het posten, op de grond in de estudio, met ons eigenste internetverbinding. Over weer een mijlpaal gesproken!
De betonnen kast is inmiddels gesloopt in de badkamer en dat ziet er stukken beter uit.
Zometeen de postbus regelen in Alcaucin, en weer op pad voor het inmiddels door ons allemaal vervloekte tegelrandje.
Maarja, ook vandaag is het weer schitterend, dus het vooruitzicht van een lekker terrasje maakt weer veel goed.


Hasta pronto!

We gaan kijken naar 'Casa Los Papacados' !

Volgende week donderdag (23 november) gaan we eindelijk met onze eigen ogen bekijken hoe het gesteld is met ons casa in Canillas!!!

De laatste foto's riepen (met name bij mij) een heleboel vraagtekens op, dus hebben we snel besloten niet nog langer te wachten maar gewoon een ticket te boeken!
Omdat het huis zich nu in de afwerkfase bevindt, kan wellicht hier en daar nog iets gewijzigd worden zouden er zaken tegenvallen. Met name de betonnen kast die ze in de badkamer hebben geplaatst bevalt me helemaal niet.
Het was de planning dat daar een nis zou komen, maar een niche is toch blijkbaar een ruim begrip :-), zie foto onderstaand.



De nis in de keuken vind ik wel super leuk geworden.




We verblijven net zoals in mei weer in 'Casa Bedrock', het huis van onze 'bovenbuurman' Bob Adams , dus dat is erg leuk en handig, want dan hebben we uitzicht op ons eigen huis!

Paul zijn twee broers gaan ook mee (Herman en Janko) en zullen samen met ons vanuit Eindhoven naar Malaga vliegen.
Als we terugvliegen nemen we natuurlijk een aantal honden mee naar Nederland, alhoewel ik hoop dat het gaat lukken omdat we met Transavia vliegen en zij maar 4 dieren per toestel toestaan...

We zullen volgende week vrijdag samen met Antonio de bouw gaan bekijken, en ook bespreken hoe we de oplevering gaan doen. Ik ben zo benieuwd, ik kan bijna niet wachten! Foto's geven een goede indruk, maar je hebt totaal geen ruimtelijk inzicht. Bovendien van sommige vertrekken heb ik in al die maanden maar 1 foto gezien, dus moet ik me dan zorgen maken???

We wilden graag 'Casa Bedrock' ook huren in de week voor de formele oplevering van 1 maart 2007, maar nu is het waarschijnlijk niet beschikbaar.
Antonio informeerde ons dat indien de oplevering niet 100% accoord is, en dus de bijbehorende cheque van de laatste betalingstermijn nog niet overhandigd is, we de sleutel niet krijgen, vandaar dat we voor hebben gesteld om de oplevering dan 1 februari te doen, zodat we 25 februari meteen in ons huis kunnen trekken. Hopelijk dan niet al te lang zonder onze eigen spullen die dan vanuit Nederland onderweg zijn! Dat betekent wel dat we (of Paul alleen?) rond 1 februari nog even op en af vliegen, en misschien is de eigendomsregistratie - zie mijn gezeur in vorige blogs! -dan ook eindelijk rond.

Tot onze grote opluchting is internet (en dus ook telefoon want bij ons weten hebben we een combipakket aangevraagd....) ook geregeld via Iberbanda, en is de aansluiting in het huis zelfs al gerealiseerd.
Onze andere 'bovenburen' Helmut en Renate hebben via dezelfde bron internet gekregen, en kunnen na twee jaar weer contact hebben met de buitenwereld :-)

Het aantal zaken dat nu nog geregeld moet worden valt reuze mee, dus ik hoop dat ik ook echt een paar daagjes vakantie kan vieren, dus dit weekend ga ik me trakteren op een paar leuke boeken!
Wat wel echt noodzakelijk is, is dat we nu een postbus regelen. Daarvoor moet ook de naam van ons huis bekend zijn, dus het wordt nu officieel 'Casa Los Papacados'!. Je kunt hierop googlen, maar dan vind je waarschijnlijk maar 1 hit die verwijst naar een zeldzame ziekte bij een avocadoboom!

Wij hebben Papacados dus zelf bedacht en bestaat uit de volgende componenten : PAul PAtricia CArlos (of te wel Karel) en DOg (voor de hond die er nog komt). In het meervoud klinkt het leuker vandaar de los.

En dan de laatste heuglijke feiten ;
1. vandaag zijn de laatste 100 dagen ingegaan, hoera hoera!
2. Mijn ontslag bij de TU/e is ook al een feit, en ik moet vandaag nog precies 3 maanden werken, nogmaals hoera hoera!

Na onze terugkomst (1 december) volgt natuurlijk een uitgebreid verslag. Hasta luego!

Nieuwe foto's en premierefeest

Net eindelijk weer wat foto's gekregen. Er is niet zoveel te zien, behalve dat het stuccen ook grotendeels klaar is, en dat de boompjes (vorige blog) te zien zijn die geplant gaan worden.




In de keuken wilden we graag een nis naast de buitendeur om wat spulletjes in te zetten, en nu hebben ze het kozijn er weer uit moeten halen en draait de deur naar buiten, anders lukte het niet met de nis.





De uitgezochte tegels van de douche zijn ook niet leverbaar, of we ff via een vage website iets anders uit konden zoeken. No dus!
Waarschijnlijk hebben ze weer te laat besteld en kan de tegelzetter niet verder.















Vrijdag hebben we het binnenwerk van de keuken bij Ikea aangeschaft dus de gang staat nu vol met dozen. We gaan deze nog uitpakken en weer opnieuw inpakken om wat ruimte te besparen. Wel moeten we de inbouwkoelkast nog een keer gaan halen, dat paste allemaal niet in de Megane!

Het verhuisbedrijf is ook geweest, en hebben de grote dozen en inpakpapier gebracht. In tegenstelling tot een 'normale' verhuizing moet dus echt ALLES ingepakt worden en kun je niet wat losse dingen in de vrachtwagen gooien. De verhuizers zullen gelukkig wel zelf de fragiele dingen zoals spiegels, tv, stereo etc. inpakken dus dat scheelt alweer. Paul had gevraagd hoelang het inladen zou duren - dit met het oog op de vraag of we zelf ook 23 februari al beginnen te rijden naar Spanje of dat we een nachtje bij mijn vader logeren - maar de verhuizers blijken toch een groot deel van de dag nodig te hebben dus om daarna aan onze rit van 2400 kilomter te beginnen?


Volgende week met Karel naar de dierenarts, hij moet zijn inentingen hebben en een Europees paspoort, dan meteen even vragen hoe en hoelang we hem kunnen verdoven, want Karel in de auto is echt geen pretje, en dat 2 of 3 dagen?!


Nog even iets heel anders, de afgelopen twee weken heb ik 2 dagen als actrice gefungeerd voor een videofilm die Philips aan het maken is in het kader van een Europees project! Het was een hele ervaring, met alle lampen en camera's, en ineens had ik een Philips man en Philips kind van 10 jaar!
Acteren is blijkbaar gewoon wachten wachten wachten en verder als een mak schaap doen wat de regisseur aangeeft, maar het was toch wel leuk!
De film wordt na het editen (er blijft blijkbaar maar een minuut of 10 film over!) getoond aan de Europese partners in het project, en tevens binnen Philips om het HomeLab te promoten. Ik word nog beroemd :-)
Uitnodigen voor de premiere volgen......