vrijdag, augustus 31, 2007

Spanje

Ik woon in Spanje. Al 6 maanden. De combinatie van voorgaande zinnetjes is voor een aantal mensen aanleiding om te vragen hoe het nou is om in Spanje te wonen. En hopen dan op een leuk antwoord, omdat ik zo aardig kan schrijven. Dus waarom vragen ze dat nou eigenlijk? Zou dat mij ook gevraagd zijn als ik in Delfzijl zou wonen? Niemand overweegt zelf ook naar Spanje te emigreren. Het is mij dan ook volstrekt onduidelijk waarom die vraag gesteld wordt. Dus laten we het maar op positieve nieuwsgierigheid houden. Nieuwsgierigheid die mij overigens wel dwingt om met mijn door cementklompen vervangen vingertoppen het toetsenbord te molesteren in een poging althans een paar letters in een redelijke volgorde te krijgen.
Maar niet langer geleuterd, hier is het antwoord:

Ik heb werkelijk geen idee.
Nee, echt niet.

Ik zal dat es effe uitleggen. Laten we om het extra moeilijk te maken de betekenis van het woord wonen gelijkstellen aan die van het woord leven.
Nou dan weet ik het helemáál niet meer.

Als je leven beschouwt als ergens als onderdeel van een groter geheel je tijd doorbrengen, dan zal dat best wel kloppen, alleen heb ik nog nauwelijks een idee hoe dat grote geheel eruit ziet. Nu zou dat de indruk kunnen wekken dat ik graag als ene grijze muis deel uitmaak van ‘de maatschappij’, maar ik spring nog liever van de heuvel af dan dat dat me zou overkomen. Non-conformisme heb ik altijd wel leuk gevonden, maar dan moet je wel weten waaraan je je niet conformeert. Da’s, zoals gezegd, nog volstrekt onduidelijk. Soms heb ik de indruk dat hier iedereen het non-conformisme nastreeft, want er is werkelijk geen peil op te trekken hoe mensen hier denken en doen.
Maar nu komt het gevaar: voordat je het weet laat je je west-europeese normen los op alles wat je tegenkomt en elke situatie waarin je verzeild bent geraakt. Maar het is hier geen west-europa. Zekers niet. En das effe wennen. De oplettende lezertjes met een beetje analytisch vermogen hebben natuurlijk al lang in de gaten dat er nog steeds geen verschil is met Delfzijl.

Maar goed, verder...
Effe wennen, beter is eigenlijk: effe weten. En dat kost tijd. En als je net ergens bent komen wonen om te leven, waar dan ook, dan heb je die tijd niet. Want er is altijd veel te doen in een nieuw huis, dat ook nog niet eens helemaal af was. (volgens anderen: is)
Zoals uitgebreid op de door Patries bijgehouden blog te lezen valt hebben we ons de eerste 4-5 maanden vrijwel uitsluitend bezig gehouden met beton en bezoek. Aan het bezoek hebben we te danken dat we zelf af en toe ook nog iets gezien hebben van de streek waar we nu wonen, anders zouden we niet veel verder dan wat surrogaat Gamma’s en functionele restaurants zijn gekomen. Dat waren prettige afleidingen, want hoewel door onze mengtechniek elke partij beton weer anders is, het blijft toch maar beton.
Nog steeds geen verschil met Delfzijl. Ook daar kennen we de streek niet en is door de afstand het bezoek genoodzaakt te blijven slapen.

Maar we hadden het over weten. In feite weet niemand hier iets. Ambtenaren weten niks, krijgen meestal hun informatie over gewijzigde regeltjes van de immigranten, aannemers weten sowieso van niks, medici spreken opeens alleen maar spaans en lopen met een gebaar van kweetutooknie gewoon weg. Hoera voor de wetenschap. Volgens mij kunnen ze universiteit van Malaga beter gaan inrichten als bioscoop, dan hebben we nog wat aan die ruimte.

En verder is het een kwestie van tijd. Bijna elke dag weten we weer wat meer. Vandaar dat experts hebben geroepen dat je ca. 2 jaar nodig hebt om in een nieuwe woon/leef-omgeving je enigszins vertrouwd te voelen. Voor mij komt er dan nog eens 2 jaar bij, want ik moet daarna weer overschakelen naar dat non-conforme gedrag. Ingewikkeld allemaal.

Wat ik wel weet is dat niemand zich hier drukt maakt, althans ik heb het nog niet meegemaakt. Maakt niet uit wie en waarover. Alles uiterlijk relaxed. De autos kunnen ze hier zo zonder claxon afleveren, worden niet gebruikt. Hard werken doet geen enkele spanjaard, wel druk praten over werken. In een winkel is een gesprek met een collega veel belangrijker dan de entree van alweer een klant. Het lijkt er soms ook op dat iedereen iedereen controleert. Hele organisaties zijn erop afgestemd om de medewerkers zo min mogelijk verantwoordelijkheid te geven, zodat klanten vaak moeten wachten op dingen die we in Nederland van ze lang zal ze leven niet zouden accepteren. Maar, de dingen gaan hier zo en zijn misschien wel de schuld van Ome Franco. Soit. Ook dan niemand die zich echt druk maakt, hooguit druk doet.
Je kunt dat heel positief zien of heel negatief. En alles daartussen in. Positief is het als de dingen gaan zoals je wilt, negatief is het als de dingen niet gaan zoals je wilt. Maar nog steeds met dezelfde denkfout: die west-europeese gewoontes. Da’s echt helemaal fout. Waarom hebben de mensen in Nederland zo’n moeite met de mentaliteit van een hoop noord-afrikanen die daar zijn neergestreken? Omdat..., vul zelf maar in. Nou, we zitten hier 150 kilometer zwemmen van noord-afrika af, dus wat wil je nou.

Het eerste verschil met Delfzijl is er dus, want da’s veul verder zwemmen.

Als je met andere immigranten zit te kletsen, dan gaat het er vaak over hoe slecht de boel hier geregeld is. Hou toch op. Stel je voor dat we hier de boel gaan regelen zoals in Nederland. Ja, das lekker. Geef die mensen hier maar allemaal een rijtjeshuis, gooi het land vol met file-asfalt, zorg dat ze prestatiegericht zijn, laat ze nadenken en zorg voor een bevolkingsdichtheid die zijn weerga niet kent. Niet doen. In Nederland en zo werkt dat en zijn de meeste mensen er wel aan gewend, maar hier moet je dat niet doen, waarom zou je. Zonde. Dus intomen die drang om het hier wel effe te regelen of anders terug naar je eigen land.

Wat ook zo hinderlijk is van al die immigranten is het overdreven gedoe over het integreren. Leven met en tussen de spanjolen. Dat moet opeens. Wat een waanzin allemaal. Alleen maar omdat je naar het buitenland gaat? Onzin dus. Toen ik in 1995 in de metropool Sterksel ging wonen ben ik daar ook es mee begonnen. Nou, nadat ik in 6 maanden alle ins en outs van de varkenshouderij gehoord had, had ik het wel gezien. Het verschil met Delfzijl is alleen dat er daar koeien rondbanjeren in plaats van varkens.
Integratie houdt bij mij snel op. Je kiest wat mensen die je wel aardig vind en benoemt die tot kennissen. Tja, en als ik later een beetje beter spaans spreek, dan zouden dat ook spanjolen kunnen zijn. Hoezo leven tussen en met de spanjolen? Dat doe je in Delfzijl met die greuningers toch ook nie?
Wat dat betreft maakt het leger engelsen er hier wel een potje van: die integreren alleen met zichzelf, zodanig dat je associaties krijgt met het woord incest. Wat wil je nou, welke engelsman is er nu in staat een taal te leren? En voor die spanjolen ben je gewoon immigrant nummer 3.600.001, dus het nieuwe is er wel vanaf.

Ik heb me de afgelopen 3 jaar best wel eens verbaasd over de reactie van mensen in NL. Die vonden/vinden dat een enorme stap om helemaal in Spanje te gaan wonen. Valt allemaal best mee. Tis wat verder weg dan Delfzijl, maar ook dat is ver genoeg om te kunnen zeggen dat je alles achter laat. We zouden alleen zeer terecht voor gek versleten worden als we in Delfzijl zouden gaan wonen, dus vandaar Spanje. Nog beter weer ook. En die greuningers versta je ook niet hoor.

Dus het kost allemaal wat tijd en soms wat meer moeite dan je gewend bent. En als je zo afgelegen woont als wij dan duurt het nog iets langer. Da’s alles.
En uiteindelijk woon/leef je hier gewoon zoals je zelf wilt op een fraaie plek in een aardig casaatje.

Geen verschil met Delfzijl dus, behalve het weer en de Gamma.

dinsdag, augustus 21, 2007

Vervolg emigratie

Hoera, vandaag is de ziektekosten polis van Adeslas binnengekomen, dus met razende spoed de polissen in Nederland opzeggen.

Omdat de medewerkster van Gestimar Martin in Caleta met zwangersschapsverlof is, heeft het kantoor Malaga de procedure van de auto overgenomen.
Nu moeten ze het orginele overschrijvingsbewijs hebben en het orginele uitschrijfbewijs van ons in Nederland. Als de instanties een beetje meewerken, geldt de termijn van 30 dagen na uitschrijving, en hoeven we minder belasting te betalen voor de auto, hopen dat het lukt!

Dus morgen gaan we naar Malaga, en we zullen vast ook even een bezoekje aan Bauhaus brengen. Alhoewel, we nemen Dorus mee, dus ik moet ik helaas buiten blijven wachten :-)

Karel heeft helaas alle toenaderingspogingen van Dorus afgeslagen, ik denk niet dat het ooit vriendjes gaan worden.



Carlos lekker in de sol

Dorus zie je iedere dag groter worden, en hij weegt nu al meer dan 5 kilo, ons
eetmonster!



Hmmm, chocolademousse! (voor de opvoedkundigen onder ons, natuurlijk krijgt hij geen vol potje maar mag hij het lege potje uitlikken :-)!)

Inmiddels kent hij de commanda's ZIT, LIG, AQUI (hier), VENGA (kom/we gaan)- op het filmpje lukte het nog niet zo goed maar iedere dag leert hij iets bij - en zijn we nu aan het oefenen met BLIJF, maar dat vindt ie maar iets raars.
Ook het commanda AF lijkt hij meestal te begrijpen, alhoewel dat soms afhankelijk is van het feit of je iets aan het eten bent of niet.....
Ook slaat hij aan als hij iets hoort, iemand komt aangereden of iemand de oprit opkomt. Als er iemand komt gromt/blaft hij eerst, waarna hij de gast bespringt en vervolgens zijn/haar benen gaat likken :-) en helemaal blij is.
Of alle gasten net zo blij zijn met hem is maar de vraag, wij in ieder geval wel!

woensdag, augustus 15, 2007

Hondenleven

15 augustus, Maria Hemelvaart, een grote feestdag hier in Spanje.
Maar zoals zo vaak gezegd, het is gewoon TE warm (net om 18:00u was het 36 graden in de schaduw op het terras) om ook maar iets te doen en we zijn niet wezen kijken wat er allemaal te doen is.

Paul heeft wel de muur klaar achter het huis, dus 18 meter x 1.40 hoog wacht op ons om gestuct te worden, maar gelukkig is het cement op haha!

Ik heb de border onder het slaapkamerraam aangeplant met onder andere een hibiscus, bougainville (laten we hopen dat deze blijft leven!), lavendel, rozemarijn en een aantal vetplanten. Met instructies van Paul de beregening daar meteen aangesloten en nu het bouwmateriaal een beetje begint te minderen, begint het er zowaar gezellig uit te zien aan de voorkant als je al het zand wegdenkt :-)!



Antonio kwam gisteren nog even langs en vertelde ons dat we enorm veel water gebruiken. Na even gepraat te hebben adviseerde hij de planten niet zoveel water te geven als we nu doen. Op dit moment staat de watercomputer ingesteld op 2x per dag 15 minuten. Volgens Antonio is dat veel te lang, en zullen planten ook niet zelf gaan wortelen. Dus Paul heeft het programma veranderd in 2x per dag 3 minuten, we zullen zien of dit werkt.
Het zwembad verbruikt natuurlijk ook water, zeker met het schoonmaken als je het vuile water uit het filter en de pomp laat lopen, en we sproeien het terras vaak nat om het een beetje te koelen. Maar we hebben natuurlijk geen zin in een torenhoge waterrekening, dus we gaan regelmatig controleren bij de meter (ja die staat boven op de weg!) hoe het gesteld is met ons verbruik.
Antonio had zijn dochter bij zich, maar die werd helemaal hysterisch toen ze Dorus zag. Antonio wilde haar in de auto zetten, maar dat wilde ze ook niet. Dus rennen en krijsen en Dorus vond het geweldig, dacht natuurlijk dat het een spelletje was, en hij rende lustig achter haar aan.......

Afgelopen zaterdag waren Inge en Henny hier, samen met Fado, en hebben we gezellig geborreld, gezwommen en gebarbecued, het was een hele leuke avond. Na wat aandringen sprong Fado ook in het zwembad, een leuk gezicht! Dorus was niet over te halen om mee te doen......



Mooie foto he?



Dorus groeit als kool (vandaag gewogen, ongeveer 5 kilo al) en hij is erg stout en ondeugend. Qua zindelijkheid verandert er niet veel, soms heeft hij goede dagen en soms niet helaas! Maar hij vindt het superleuk om te spelen, maakt niet uit met wat.
Ook begint hij ons nu uit te dagen met blaffen en happen, maar daar proberen we korte metten mee te maken, dus af en toe krijgt hij een tik. Buiten helpt het als hij iets doet wat niet mag, om even de waterslang op hem te richten, dat vindt ie niks!



Spelen



En dan weer slapen


Onderstaand filmpje van onze avondwandeling vandaag.



Hoezo luisteren? Lekker snel naar huis want de zon schijnt nog zo hard!

woensdag, augustus 08, 2007

Kennelhoest over!

Vanochtend waren we om 10 uur in La Viñuela voor onze afspraak met dierenarts Mario. Natuurlijk was hij er niet dus hebben we rustig op een bankje buiten zitten te wachten. We waren niet verbaasd, zie je hoe goed we al geintegreerd zijn :-)?



Op een gegeven moment kregen we gezelschap van een armetierig katje, heel erg mager maar best vriendelijk. Hij/zij accepteerde dankbaar wat hondebrokjes en ging lekker naast Paul liggen op het bankje.



Dorus was nogal afwachtend - niet zo vreemd gezien zijn ervaringen met Karel - maar kwam op een gegeven moment toch dichterbij, en PANG, had ie weer een lel te pakken.....
Ik denk dat hij nu altijd een fobie zal hebben voor katten!!!




Vervolgens kwam er een engelsman aanlopen met een megagrote dobberman. Na mijn vraag of ik me zorgen moest gaan maken zei hij : je hond niet, jullie wel. Lekker dan!
Gepaste afstand gehouden en even na half elf kwam de dierenarts aangelopen. Duizend excuses, spoedgeval vannacht etc etc, noujah, whatever.

Dorus gewogen (4.1 kilo, dus ruim een kilo aangekomen, hij is ook al goed gegroeid, hij eet trouwens als een monster!) en na een onderzoek kwam het verlossende woord dat er geen sporen meer waren van kennelhoest, hoera!
Mario vertelde over allerlei ziektes en parasieten, ondertussen viel Dorus lekker in slaap op de behandeltafel. Mario diende de injecties toe, heeft hem nog behandeld tegen vlooien en om 11:15 waren we klaar.



Dorus met zijn nieuwe vriend Mario



Zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

Daarna zijn we naar Inge en Henny gereden om Dorus kennis te laten maken met Fado. Hij was nogal geimponeerd door de grootte van Fado en was erg op zijn hoede. Hij kreeg nog een kadootje, een hele lieve knuffelbeer, harstikke leuk!



Fado, schatje he? Raad eens wat hij in zijn bek heeft :-) ????

Na wat water gedronken te hebben viel Dorus al snel in slaap en heeft het grootste deel van de tijd liggen te pitten. Wij hebben lekker koffie gedronken en bijgekletst.



Henny heeft nog leuke foto's gemaakt van Fado en Dorus samen, die zal ik nog vragen aan Henny. Heb je eindelijk je camera bij je op het goede moment, is de batterij leeg, zucht :-)

Rond 1 uur zijn we naar Torre del Mar gereden na een tussenstop gemaakt te hebben bij het winkelcentrum in Velez. We hadden Stephen Hartley beloofd een nieuwe satellietontvanger te kopen voor casa Tejeda. In het winkelcentrum hadden ze niks, in Torre wel eentje maar die was erg duur, dus eerst nog even overleggen.

Vervolgens geluncht bij Casa Miguel (waar anders?) en wederom heeft Dorus daar geslapen. Wandelen aan de riem is nog geen optie, hij vindt er niks aan en gaat constant liggen. Ik ben er principieel op tegen om de hond mee te sleuren over de grond, dus is hij door Torre del Mar gedragen.
Wat me hier wel opvalt is dat mensen helemaal niet reageren op een puppy. Ik denk dat je in Nederland best veel reacties krijgt van ah, wat leuk etc, maar hier nada...

We waren na vieren weer thuis, zo zie je maar hoe snel een dag gaat als je naar de dierenarts moet :-)

maandag, augustus 06, 2007

Hij geeft niet op!



Toenaderingspoging numero 126!

's Ochtends als ik de beestjes eten ga geven, is het wel leuk om te zien dat ze broederlijk naast elkaar zitten, helemaal gefocust op wat ik aan het doen ben op het aanrecht, en dan is er geen sprake van vijandigheid, maar zodra het eten op is....

Het gaat al beter met Dorus, de antibiotica voor de kennelhoest lijkt te werken. Hij hoest niet meer zoveel en barst van de energie!


Een nieuw speeltje om te bijten ipv handen en voeten

Ik loop nu een aantal keren per dag een eindje met hem, en dat vindt ie heerlijk. In het begin snapte hij het concept wandelen niet en hij ging om de meter ongeveer liggen. Dan moest ik hem echt overhalen om weer op te staan en verder te lopen, maar dat gaat nu prima.
Langzaam begint hij ook te begrijpen dat niet alles kan en mag, zoals het bijten in voeten en handen, proberen op de bank te klimmen, planten uit potten rukken, op schoenen bijten en bedelen als wij aan het eten zijn. 'Dorus - NEE!!!' wordt hier de hele dag geroepen, en het lijkt - soms - effect te hebben.

Ik hoop dat de dierenarts hem woensdag beter verklaart, dan kunnen we weer eens ergens naartoe, het thuiszitten gaat een beetje vervelen.

Ook vraag ik me af wanneer hij leert om zijn poot op te tillen als hij moet plassen, nu piest hij nog steeds over zijn eigen poten :-)



Gelukkig doucht hij een aantal malen per dag onder de sprinklers van de planten, dat scheelt weer!

Ik zag dat het in Nederland eindelijk zomerweer is geworden, en dat betekent dat het hier wat minder goed was. Ik vond het voor het eerst echt benauwd warm, en het was redelijk bewolkt. Ook zojuist kwamen de wolken weer opzetten, het is een mooi gezicht als de wereld verdwijnt in de wolken!





Cielo nublado

vrijdag, augustus 03, 2007

Met Dorus gaat het - met name de laatste dagen - goed, alhoewel hij nu nogal kucht, en na wat googlen kwam ik erachter dat dit 1 van de kenmerken van kennelhoest is. Vandaag gaan we toch naar de dierenarts voor zijn injectie, dan kan hij meteen even kijken.



Dorussie



Filmpje numero dos

Zondag hadden we Dorus meegenomen naar Alcaucín, waar we iets gedronken en een hapje gegeten hebben bij Cocina de Carlos. Hij bleef braaf onder de tafel liggen en heeft bijna de hele tijd geslapen. Het was wel leuk om hem de eerste keer zijn riempje om te doen, hij wist niet wat hem overkwam! Van meelopen was natuurlijk geen sprake, dus hij werd door de straten van Alcaucín gedragen :-)

Qua zindelijkheid gaat het op en af. Als hij binnen is, komt het geen moment bij hem op om zelf naar buiten te gaan, dus we moeten hem goed in de gaten houden overdag!
De bench vindt hij helemaal niks, maar ik heb vandaag de deken eruit gehaald en er een gewone katoenen handdoek ingelegd, en de kap ervan af gehaald, en straks lag hij er lekker in te spelen. Hij ligt normaal gewoon liever lekker op de koele tegels, en ik kan hem geen ongelijk geven met deze warmte! Het is nu al een paar dagen rond de 35 graden 's middags, en dan zitten we binnen met de airco aan.
Dorus vindt sowieso de zon maar helemaal niks (Spaanse hond???) dus tot een uur of 8 's avonds moet ik hem echt dwingen om naar buiten te gaan!

Met Karel heeft hij geen vorderingen gemaakt. Karel had Dorus deze week zo'n enorme lel gegeven dat hij zat te janken van de pijn en toen heeft Paul ingegrepen en Karel een tik gegeven met de bezem. Hare Majesteit was natuurlijk zwaar beledigd en heeft Paul een dag compleet genegeerd. Maar wel terecht, natuurlijk mag hij zich verdedigen en hij hoeft Dorus niet te zoenen :-), maar dit gedrag tolereren we ook niet.



Karel is aan het minderen wat gekko's betreft, maar soms heeft er nog eentje pech!



Paul is woensdag naar de kapper geweest, toen even naar de NL club en vervolgens naar het ITV in Algarobbo om de auto te laten keuren.
Op een gegeven moment zat hij in de auto boven op de brug, en werd door een walkie-talkie allerlei opdrachten in het spaans gegeven wat hij moest doen. Dat was even lastig, maar uiteindelijk is het allemaal gelukt en de auto is goedgekeurd. We hebben nu een mooie rode sticker op de voorruit, en deze keuring is geldig tot 2009.
Daarna de papieren snel naar Caleta gebracht, en nu is de aanvraag voor een nieuw kenteken naar Malaga verstuurd.



Eindelijk nieuwe tuinstoelkussens gevonden!

Deze week heb ik eindelijk de pilaren van het terras geschilderd (dat is niet te zien op bovenstaande foto!), en Paul heeft het begin gemaakt van de muur achter het huis.



De muur volgt de lijn van de berg, en moet in een hoek van ca. 15 graden gebouwd worden om de druk van de aarde op te vangen




We zijn nu weer allerlei plannetjes aan het maken wat het eerstvolgende project gaan worden waar we aan beginnen zodra het wat koeler wordt (september?), waarschijnlijk is dat de bestrating afmaken, gras inzaaien voor het zwembad, en het terras een stukje verlengen tot aan de heuvelrand en aan weerszijden een border aanleggen. Natuurlijk moet de muur ook uiteindelijk af, en wellicht dat we een deel van de heuvel bij het zwembad met bamboe gaan beplanten. Plannen genoeg dus, maar voorlopig passen we ons aan het weer aan, en doen niet al te veel.

Afgelopen week hebben ze de weg opgebroken naar boven toe om meer mensen aan te sluiten op ons waterreservoir. Dat was even vervelend, maar het voordeel is wel dat nu de weg weer dicht is, de weg op de meeste stukken veel vlakker is geworden.
Natuurlijk ging het met graven mis, en werd zowel de electriciteits- als de waterleiding van de Hartleys geraakt, gelukkig waren er op dat moment net geen gasten en heeft Paul samen met de fontanero, de electrista en Antonio de problemen kunnen oplossen voordat de nieuwe gasten arriveerden.









Mini citroenen



Kijk naar iets groens in het midden



Als je heel goed kijkt zie je de ienieminie olijfbomen op de heuvel


Tenslotte een leuke tekst die ik vond op puppytrainer.nl

Hij heeft geen UIT knop
Maar wel genoeg energie
om je huis op zijn kop te zetten
Toch kun je niet echt kwaad
op hem worden.

Want je wilt dat hij opgroeit
vol levenslust zoals nu.
En op een dag, misschien nog eerder
dan je nu zou verwachten
Gaat hij zitten, en blijft hij zitten
omdat jij het zegt.