Rijbewijs en andere zaken

Na mijn laatste blog waar ik zo optimistisch als titel had : 'de schade lijkt mee te vallen' hebben we een week noodweer gehad met extreme regenval en storm. Gelukkig niet zo erg als bijvoorbeeld in Malaga en Estepona waar een heuse tornado heeft gewoed en die voor veel schade heeft gezorgd.
Hier is het 'beperkt' gebleven tot enorme aardverschuivingen....

De berg achter het huis was op 3 plekken zwaar naar beneden gekomen, bijna alle planten bij het zwembad zijn bedolven onder grote hopen zware klei en ook voor het zonneterras is een heleboel aarde naar beneden geschoven. Paul heeft in allerijl nog wat extra versteviging aangebracht om te voorkomen dat het terras zometeen dezelfde kant uitgaat...........ohja, natuurlijk is een deel van de dakbedekking van het zonneterras ook weer losgegaan om het feest compleet te maken :-(
Ik kon wel janken toen ik het allemaal zag, we hebben zo hard gewerkt om alles een beetje op een tuin te laten lijken en nu, tja..

Om op het rijbewijs terug te komen, na de medische keuring moest er nog een inschrijvingsbewijs gehaald worden bij de gemeente. Daar gingen we donderdag 29 januari naartoe. Uiteraard kon dat niet meteen gemaakt worden en moesten we de dag erna terugkomen. We konden wel al vanaf half 9 terecht dus dan zouden we vrijdag maar naar Malaga rijden.

Vrijdagmorgen wilden we de auto starten maar hij deed helemaal niks! Het was niet de accu want het licht enzo deed het wel, maar starten ho maar! Toen probeerden we de auto aan te duwen een stukje naar beneden maar door de nieuwe plantenbak konden we niet verder. Toen ben ik naar de andere kant van de heuvel gelopen om te kijken of Manuel met zijn jeep ons even kon helpen maar die was niet thuis.

Gelukkig waren er olijvenplukkers bezig en één van de mannen heeft ons uiteindelijk met zijn laadschepautootje (ik weet eigenlijk niet hoe zo'n ding heet, hier noemen ze het een dúmper) omhoog gesleept en toen na nog een keer aanduwen sprong hij aan, gelukkig. Helaas was het inmiddels al bijna half elf.

Snel naar Canillas gereden om het inschrijvingsbewijs op te halen maar de secretaris wist me te vertellen dat ik het niet kon meenemen omdat de Alcalde het nog niet getekend had. Op mijn vraag waar de burgemeester dan uithing werden de schouders opgehaald! Omdat ik geen zin had wéér naar het gemeentehuis te gaan vertelde ik dat ik het ECHT nodig had en dat we die dag naar Malaga MOESTEN. Na wat gemopper heeft de secretaris het toen zelf getekend en na mijn : 'gracias señor Alcalde' kon er zelfs een klein lachje af.
Maar het was echt te laat om nog naar Malaga te rijden omdat het DGT maar tot half twee open is.

Die vrijdag begon het noodweer ook, dat duurde tot maandag.

De weg aan onze kant was helemaal kapot, gelukkig hadden we nog als alternatief de 'Antonio-kant' dus dinsdagmorgen 3 februari met rubberlaarzen aan (en de suede laarsjes in de auto!) en gewapend met een schep rond 9:15 op pad gegaan. Na het huis van Antonio lag een enorme berg aarde op de weg, die hebben we deels moeten wegscheppen, phoeh phoeh maar gelukkig ging de auto er net overheen. Er waren nog twee plekken waar het zo glibberig was dat je je hart vasthield als je erdoor heen reed maar gelukkig ging het voorspoedig en waren we rond 9:40u echt op weg.

We zijn wel veiligheidshalve via Canillas gereden omdat de weg grotendeels geasfalteerd is. Ook daar zag je overal enorme aardverschuivingen maar omdat het een ‘doorgangsweg’ is, was alles in zoverre al opgeruimd.

Toen we terugkwamen zijn we via Alcaucín gereden. Bij de steengroeve redden we het maar NET, en even later was er ergens een groot gat in de weg maar daar hadden ze al een tak ingestoken!

In Malaga bij het DGT was het harstikke druk, dus – na half Malaga eerst te hebben gezien vanwege een afrit-afsluiting – hebben we lang moeten rondrijden voor een parkeerplaats te vinden. Toen we eindelijk binnen waren sloeg ons de schrik om het hart want er waren aan de rechterkant 3 informatie-loketten en daar stonden zeker 50 mensen in de rij te wachten. Wij moesten links zijn en daar waren maar ongeveer 6 mensen voor ons. Maar midden in die hal, zeker 60-70 mensen die aan het wachten waren tot hun nummertje eindelijk op een schermpje verscheen, oeps.......!!!

Toen wij aan het loket stonden zei die mevrouw dat we een formuliertje bij de andere balie moesten halen......toen keek ze en zag ze de hoeveelheid mensen en toen vertelde ze dat we het anders zouden regelen. We kregen een volgnummertje, keken waar we moesten zijn en tot onze grote verbazing werd ons nummer meteen gedisplayed!!! Dit is toch echt één van de weinige keren dat ik klantvriendelijkheid meemaak hier in Spanje haha!

De papieren ingeleverd, alleen had ik het orginele NIE formulier niet bij me (wel een kopie) maar gelukkig hebben ze het toch in behandeling genomen en moet ik bij het afhalen van het rijbewijs het NIE laten zien. Nu duurt het 6-8 weken omdat ze alles in Nederland gaan navragen en dan zouden ze bellen. Waarschijnlijk wordt daarom gezegd om zelf die echtheidsverklaring van het RDW mee te nemen, dan gaat alles iets sneller.

Nouja, die hebben we nog steeds niet! Enfin, in ieder geval kreeg ik een bewijsje dat we het aan hebben gevraagd en nu maakt het dus ook niets uit dat deze week het rijbewijs is verlopen.
Na 20-25 minuten stonden we weer buiten, dus dat was voor de verandering eens een positieve ervaring!!

De dag erna gingen we naar Velez om boodschappen te doen maar toen kwamen we halverwege de bulldozer tegen die onder professionele leiding van Antonio de weg een beetje kwam gladmaken. Moesten we - eng!!!! - een stuk achteruit over de glibberglibberweg om de bulldozer te laten passeren.

Na het boodschappen doen zaten we te lunchen en toen kwamen Antonio even binnen. Hij vertelde dat Helmut en Renate hebben voorgesteld de hele weg van beton te gaan voorzien en dat Bob, Stephen en Adolfo ook accoord zijn. Toen ik vroeg wat het zou kosten wist hij het natuurlijk niet, dus ik twijfel dat de rest al accoord is terwijl ze geen idee hebben wat het gaat kosten!
We moeten er eens goed over nadenken, eerlijk gezegd twijfelen we een beetje aan de capaciteiten van Antonio als wegenbouwer, maar het ligt een beetje moeilijk om daar iets over te zeggen.... bovendien zal het er niet mooier op worden als hier zo'n lelijke grijze weg ligt. Vamos a ver!

Afgelopen zaterdag waren we uitgenodigd voor een Valentijnsdiner bij Christel en Luc, het was wederom gezellig. Christel had weer veel werk gemaakt van de tafel, prachtig in het rood, met voor iedereen een roos en een hoop glitters op tafel. Kun je voorstellen hoe we allemaal uitzagen aan het einde van de avond :-).
We hadden de honden thuisgelaten en waren aangenaam verrast dat Kaatje niks binnen had gedaan, er zit echt vooruitgang in, een ongelukje daargelaten.

Ook is de auto inmiddels naar de garage geweest, we hadden een nieuwe garage gevonden in Alcaucín gerund door de Duitse Christian die getrouwd is met een Spaanse dame. Het bleek dat de steun van de motorblok wat speling had, vanmorgen is deze vervangen maar het probleem met het starten - we hebben het gelukkig niet meer gehad - heeft hij toch niet kunnen vinden. Hij had een kennis bij de Renault garage die zei dat we maar een diagnostische test moesten laten doen daar, maar Christian
mag dat niet doen, volgens Renault mag alleen de eigenaar zelf komen met de auto, weer wat nieuws!

Inmiddels hebben we talloze kruiwagens volgeladen met de natte aarde en klei, de planten die helemaal bedolven waren uitgegraven en aan de voorzijde gezet. Aan de voorzijde ook nog wat boompjes herplant omdat die niet in lijn stonden met de andere bomen. Het ontwerp van de voortuin is nu af en Paul heeft driftig plantenbakken (in totaal komen er 4 grote in de moestuin en 4 aan de rechterkant) gemetseld en de contouren van de muur worden ook zichtbaar omdat de fundering er al ligt. Als ik nu foto's zou maken zie je alleen een hoop stenen dus het lijkt nog nergens op :-).
De Carrero's hebben ook weer goede zaken gedaan door opnieuw 4 pallets stenen en een pakket bestrating, plus zand en beton te brengen, we kunnen vooruit!

Het weer werkt gelukkig wel weer mee, over het algemeen is het weer lekker rond de 20graden en zonnig met niet al te veel wind. De dagen dat het frisser is of wanneer al mijn spieren protesteren na het stuccen en graven gebruik ik om het houtwerk binnen te beitsen. Nog 1 deur, 2 grote en 4 kleine kastdeuren en 3 kozijnen te gaan (2x hé om het helemaal donker te krijgen)!

Ik wens iedereen in Nederland een gezellige carnaval en/of fijne vakantie. Alaaf!!!!



p.s.: ik kon het niet opbrengen om van de ellende buiten foto's te maken