Viva el campo!

Gisterochtend werden we rond kwart voor 7 wakker door een heftig lawaai buiten. Omdat Paul de dag ervoor aan de waterleiding had gewerkt, was mijn eerste gedachte dat er iets mis was gegaan daarmee, maar opeens stopte het geluid weer. Na een paar seconden barstte het echter weer los. We kwamen een beetje bij onze positieven en realiseerden ons dat het waarschijnlijk toch een beest was dat het geluid produceerde.

Omdat ik klaarwakker was maar gelijk opgestaan en even naar buiten. Daar viel ik bijna om van de warmte, en een blik op de thermometer gaf aan dat het al 27 graden was, phoeh phoeh!
Airco aangezet in het hele huis, want het was net een broeikas. Hoezo je hebt hier geen airco nodig Antonio???



Ook de kaarsen hebben het warm, deze hangen dus onder de overkapping!


Anyway, na wat huishoudelijke klussen en me in mijn luchtigste jurkje gehesen te hebben gingen we naar de Nederlandse club om half 11, en inmiddels was het al 36 graden! Bij de kust aangekomen was het echter nog maar 27 graden, dus ik was relatief bloot gekleed in vergelijking met de andere leden.
Inge en Hennie inclusief Fado (zie vorige blog) waren ook gekomen, en het was weer gezellig kleppen. Ook kennisgemaakt met Lieke en Jos, die in Colmenar wonen in de campo, en Lieke lag dubbel om Paul zijn bouwvakkers en huishoudelijke Hartleys verhalen.
Even snel geluncht en vervolgens naar Malaga waar we de omzet van Bauhaus en Leroy Merlin weer naar recordhoogtes hebben gebracht, en Paul - na redelijk wat aandringen van mij en andere mensen :-) - heeft ook nog een paar mooie slippers aangeschaft.

Bovendien hebben we nu een electrische barbeque aangeschaft, eindelijk van het gedoe met die houtskool af. Dat wordt veel gegrild vlees/vis/kip de komende tijd!
Omdat het nu zo warm is, eten we tegenwoordig rond 9 uur/half 10 en dan heb ik vaak geen zin meer om te koken, dus schiet het warme eten er wel eens bij in. Het plan om 's middags warm te koken lukt nog steeds niet.

Na Malaga even een hapje gaan eten bij Meson Sara, waar Paul een aantal zinnen in het spaans heeft geoefend met de serveerster Ale (Alejandra) die het heel vermakelijk vond. Ale vertelde het ook tegen Ellie (andere serveerster) en die kwam Paul ook nog overhoren :-)

Goed, om half 10 of zo waren we eindelijk thuis en moest de auto uitgeladen worden. Ik kreeg bijna een hartverzakking, want er zat een akelig groot beest tussen de auto en het pad naar de voordeur. Meteen wisten we dat dit de herrieschopper van die ochtend was geweest.
We hebben er wat steentjes naar gegooid en Paul heeft nog gepord met een stokje, maar er leek geen beweging in te komen, alhoewel het wel duidelijk was dat het dier leefde.
Dus even de camera gepakt en zie hier de griezel, in biologie termen gewoon krekel genoemd :-)



Ik denk dat Japie rond de 8-10 centimer is, dat zie je niet echt duidelijk op de foto!

Voor degenen die niet weten hoe een krekel klinkt moet je maar eens naar de website over krekels gaan, en dan vermenigvuldig je het volume ongeveer 25 maal :-)


Het is natuurlijk logisch als je woont in de campo dat je geconfronteerd wordt met een heleboel insecten en animalitos maar op zich wen je snel aan de grote hoeveelheid mieren, sprinkhanen, grote pissebedden, mega-torren, spinnen, gekko's etc. Wat wel vervelend is zijn de wespen die rond het zwembad zwermen en als er nog meer Japies gaan verschijnen wordt het slapen met oordoppies in!
Er schijnen hier ook twee soorten slangen voor te komen, kleine groene grasslangen en grotere zwarte slangen (beiden niet giftig), maar die zijn we gelukkig nog niet tegengekomen.
Lang leve het platteland :-)



Tip : zoek iets groens in het midden...